Na mijn avontuur met de afstelling van de gasinstallatie (zie ) besloot ik vanavond dat het tijd was om de grenzen op te zoeken van wat de auto op gas nou eigenlijk kan. Ik reed van Zwolle naar Assen zo rond een uur of half elf op een heerlijk lege snelweg en ja, dan wordt je voet wat zwaar. Het wijzertje schoof steeds verder tot zo rond de 150. Zat te genieten van het compromiloze accelereren en het gebrul uit het vooronder, tot plots een zwaar ratelend geluid van onder de automaat doordrong tot de cockpit.
Zal je altijd zien, net de auto perfect afgesteld, die middag nog wat loze niet orignele kabels verwijderd en afwateringsgaten open gemaakt en dan gebeurt er iets verschrikkelijks. Op dat moment zat ik net voor een benzinestation, dus ik besloot iets door te rijden om daar veilig te kunnen staan en de wegenwacht bellen. Was bijna ziek van de spanning en het balen, een automaat reviseren is nooit goedkoop en hij liep verdikke eindelijk zoals het hoorde.
Wegenwacht kwam, luisterde, krikte de auto op, kroop eronder en keek. Wat blijkt: het rubber dat de spiebanen van de cardanas bedekt (zo'n opmerking moet je eens op een feestje lanceren, maak je indruk mee) was verschoven en geknapt en dat sloeg dus tegen de bodem aan.
Je kan je voorstellen hoe opgelucht ik was. Maar nu vraag ik me af: mijn Haynes zegt dat je de uitlaat, een beschermplaat, de parkeerremkabels en het compensatiehefboommechanisme (?) en een transmissiesteun los moet maken om de cardanas eraf te kunnen halen. Dat klinkt als een hoop werk. Wat zijn jullie ervaringen hiermee? Is het echt nodig, of is er een andere manier? Het gaat dus alleen om dat rubber dat vervangen moet worden, maar wellicht zijn er ook andere werkzaamheden aan de cardanas die je beter meteen aan kunt pakken als je hem toch los hebt?
Graag jullie ervaringen!
Groet,
een kuipertje dat zich opeens een heel klein jongetje in een veel te grote Mercedes voelde