Ik ben het helemaal met je eens, zelf het ik een Telwin 270 amperé, last ook prima. Zowel in dunne plaat als in zwaarder staal. Vooral positie laswerk zoals stapelen en boven het hoofd gaan prima met de luchtgekoelede toorts. Zwaar werk doe ik toch met een elektrode.
groet,
Jaap
Statistieken: Geplaatst door Gast — 30 maart 2008, 19:35
]]>
Ik las zelf aan mijn Mercedes met een Telwin apparaat, tot 180 ampere ofzo op 220 volt. Met massieve draad van 0.8, en een fles meng gas. Daar kun je hele mooie doorlassen mee maken.
Succes met je keuze!
groet Johan
Statistieken: Geplaatst door Gast — 30 maart 2008, 12:17
]]>
Statistieken: Geplaatst door Gast — 29 maart 2008, 13:47
]]>
MIG/MAG apparaat is toch het beste advies. Lascursus is geen overbodige luxe, maar alleen als men daarna voldoende ervaring kan opdoen. Ik geloof dat Rust Buster zoiets organiseerd, maar als eendaagse cursus. Ik denk als hij er een cursus van meerdere dagen van maakt de meeste toch wel geholpen zijn. Als een ervaren lasser een las moet leggen, ongeacht waarin en in welke positie, weet je toch redelijk de parameters in te schatten, zeker met mijn eigen laskar. Maar ik wordt ook vaak ingehuurd door bedrijven, ieder bedrijf heeft zijn eigen type en merk laskarren, maar bij benadering weet je toch hoe alles moet staan, beetje bijstellen en lassen maar. Maar zeker bij construciebedrijven zie ik toch nog vaak slecht laswerk, het zit wel goed vast, maar het oog wil ook wat. Vlug een afbraamschijf erover heen en alles is weer mooi glad. Nog erger als je alleen moet aflassen, ligt het al gehecht klaar, soms springen de hechten gewoon los, of hechten in de lasnaad kompleet met gas- of slakinsluiting. Ik hecht nooit in de lasnaad, maar altijd met bruggetjes, kost iets meer tijd, maar het voordeel van een brug is dat je met een paar wiggen alles perfect kan stellen. Waterpas en een haakse blokhaak erbij en lassen maar. Las ook vaak in de bouw, daar is het helemaal droevig, slak hoeft er niet af, uiterlijk van de las is totaal onbelangrijk, wordt toch afgetimmerd!
Jaap
Statistieken: Geplaatst door Gast — 29 maart 2008, 10:47
]]>
Ik ga wel in je verhaal mee. Zullen we maar gewoon een MIG/MAG-advies uitbrengen en een cursus? Het moet tenslotte ook vast zitten.
Ik ga wel in je verhaal mee. Zullen we maar gewoon een MIG/MAG-advies uitbrengen en een cursus? Het moet tenslotte ook vast zitten.
Statistieken: Geplaatst door Gast — 29 maart 2008, 10:11
]]>
Ik las ook wel TIG, maar denk dat je als niet dagelijks lasser meer hebt aan een MIG/MAG apparaat, universeler inzetbaar. Tenminste ik ga ervan uit dat niet iedere liefhebber een AC/DC TIG machine koopt, dus valt aluminium lassen al af. RVS zal bij de Benz ook niet veel voorkomen, dan lijkt mij een MIG/MAG toch beter op zijn plaats. Met MIG is ook prima aluminium te lassen, iets minder mooi dan met TIG, maar het maakt dan ook niet zo'n lawaai!De andere optie van een TIG apparaat is vaak elektrode lassen, maar ik denk dat de meeste zich daar met dun plaat werk (ten onrechte) niet aan wagen. Zodoende kwam ik bij mijn advies voor een MIG/MAG apparaat. Maar zelf blijf ik toch bij elektrode! Ben nu bezig met een grote staalconstructie op Schiphol, nog geen raam of deur in het gebouw, dus tocht als een gek, gewoon met een 4 mm basis elektrode. Nog een voordeel, constructie staat deels al in de verf, niks geen geslijp deze elektrode brandt overal doorheen. En ik blijf erbij het blijft de sterkste lasverbinding, vooral vertikaal opgaand. Ook blijf ik het een fascinerend gezicht vinden hoe een elektrode zich in het metaal brandt, eerst zie je de uitholling en dan opvullen met lasmateriaal, het verveelt mij nooit dat gezicht. Wel ben ik het met meerdere mensen eens dat veel laswerk een opeenstappeling van klodders is, die met een slijptol in model geslepen wordt, een keertje een proefstukje lassen en dat doorslijpen kan geen kwaad. Het nadeel van lassen zonder gedegen kennis zie je vaak bij MIG/MAG, uiterlijk een nette las voor de leek, alleen jammer van de plakfouten, maar als je dat niet weet, kan je er ook niet op letten. Net als de vele holle of bolle lassen. Ik denk dat je alleen door een stukje scholing en veel ervaring leert hoe je de laskar moet afstellen, de stand van de toorts moet zijn, wat de voortloopsnelheid moet zijn en in welke positie iets het best gelast kan worden. Zo weer een heel verhaal, maar het blijft voor mij een interessante materie.
groet,
Jaap
Statistieken: Geplaatst door Gast — 29 maart 2008, 09:31
]]>
Ik las ook wel TIG, maar denk dat je als niet dagelijks lasser meer hebt aan een MIG/MAG apparaat, universeler inzetbaar. Tenminste ik ga ervan uit dat niet iedere liefhebber een AC/DC TIG machine koopt, dus valt aluminium lassen al af. RVS zal bij de Benz ook niet veel voorkomen, dan lijkt mij een MIG/MAG toch beter op zijn plaats. Met MIG is ook prima aluminium en RVS te lassen, iets minder mooi dan met TIG, maar het maakt dan ook niet zo'n lawaai!De andere optie van een TIG apparaat is vaak elektrode lassen, maar ik denk dat de meeste zich daar met dun plaat werk (ten onrechte) niet aan wagen. Zodoende kwam ik bij mijn advies voor een MIG/MAG apparaat. Maar zelf blijf ik toch bij elektrode! Ben nu bezig met een grote staalconstructie op Schiphol, nog geen raam of deur in het gebouw, dus tocht als een gek, gewoon met een 4 mm basis elektrode. Nog een voordeel, constructie staat deels al in de verf, niks geen geslijp deze elektrode brandt overal doorheen. En ik blijf erbij het blijft de sterkste lasverbinding, vooral vertikaal opgaand. Ook blijf ik het een fascinerend gezicht vinden hoe een elektrode zich in het metaal brandt, eerst zie je de uitholling en dan opvullen met lasmateriaal, het verveelt mij nooit dat gezicht. Wel ben ik het met meerdere mensen eens dat veel laswerk een opeenstappeling van klodders is, die met een slijptol in model geslepen wordt, een keertje een proefstukje lassen en dat doorslijpen kan geen kwaad. Het nadeel van lassen zonder gedegen kennis zie je vaak bij MIG/MAG, uiterlijk een nette las voor de leek, alleen jammer van de plakfouten, maar als je dat niet weet, kan je er ook niet op letten. Net als de vele holle of bolle lassen. Ik denk dat je alleen door een stukje scholing en veel ervaring leert hoe je de laskar moet afstellen, de stand van de toorts moet zijn, wat de voortloopsnelheid moet zijn en in welke positie iets het best gelast kan worden. Zo weer een heel verhaal, maar het blijft voor mij een interessante materie.
groet,
Jaap<br><br>Post edited by: JaapW114, at: 2008/03/29 07:55
Statistieken: Geplaatst door Gast — 29 maart 2008, 08:54
]]>
tig moet je toch wel wat uurtjes laservaring voor hebben gehad om er ook maar een beetje mee te kunnen lassen ,
en daarbij is tig gevoelig voor vuile matterialen en dus meer geschikt voor schoon of nieuw plaatwerk.
maar natuurlijk is de keus aan jou..
suc6 met je keuze
groeten dave
Statistieken: Geplaatst door DMC — 27 maart 2008, 18:35
]]>
]]>
Ik denk dat voor een leek het CO2-gebeuren wat eenvoudiger lijkt/is. Daar kan ik wel een beetje inkomen, mits hij er oplet dat hij ook een goede las heeft. Vaak zie je opeen gestapelde klodders ijzers die maar amper ingebrand zijn.
Uit ervaring weet ik dat je met een TIG-toorts in sommige gevallen beter en gemakkelijker op plaatsen kunt komen dan met die dikke lange toorts van het MIG/MAG-apparaat.
Voor een leek en voor wat knutselwerk aan je auto is een MIG/MAG-apparaat wel handig, maar persoonlijk kies ik voor een TIG.
Statistieken: Geplaatst door Gast — 26 maart 2008, 23:33
]]>
]]>
Heb ook jarenlang RVS constructies machines en plaatwerk gelast met TIG, maar het blijft een feit dat als je in je garage op je zij/rug ligt op moeilijk bereikbare plaatsen te braden een mig/mag het leven toch wel zoveel eenvoudiger kan maken.
Ik gebruik voor mijn T een mig toestel 220V 170A dat ik jammer genoeg moet huren, maar het werkt prima!
Statistieken: Geplaatst door Gast — 26 maart 2008, 09:54
]]>
MIG/MAG lassen is eigenlijk hetzelfde als wat men CO² lassen noemt.
MIG is met Inerte gassen, MAG met Anert gas. Dat hangt er vanaf wat je moet lassen. Staal en RVS doe je bijvoorbeeld met MIG, aluminium met MAG (of andersom).
@Dionneke:
ALs ik me verplaats in de schoenen van een vakman kan ik me je mening heel goed voorstellen. Maar mijns inziens is het voor een Braaiert wat eenvoudiger en vergevingsgezinder om met CO² aan het stoeien te zijn.
Het is onder de auto ook vaak zo dat je er niet optimaal met je toorts bij kunt komen. Met de CO² toorts kun je dan toch met wat kunst en vliegwerk er iets redelijks uitkrijgen. TIG is daar veel gevoeliger voor.
Maar een hoekje aan de auto repareren voor een leek zie ik de meeste eenvoud in CO².
Het zal altijd zo blijven: Iets aan elkaar bakken lukt uiteindelijk iedereen wel, maar dat maakt je nog geen lasser.
Statistieken: Geplaatst door JantjeV8 — 26 maart 2008, 08:29
]]>
Ieder zijn ervaring voegt weer wat toe.
Ik zat vanavond naar Bikers Buldof, (vergeef mijn schrijfvouten)
daar lassen ze met een toorts, en dan met een losse draad.
Is dit een nieuw soort autogeen lassen of het Tig lassen zoals Dion het laat zien met de blikjes?<br><br>Post edited by: janbenz1, at: 2008/03/26 00:06
Statistieken: Geplaatst door Gast — 26 maart 2008, 01:02
]]>
Alle soorten lassen zijn vakmanschap. Ik heb leken wel eens gezien met een electrode of CO², maar daar hang ik mijn jas niet aan op. Bij tig heb je misschien een vastere hand nodig, maar voor alle lasprocessen is het toch een bepaalde slag die je moet hebben en je moet de las ook kunnen beoordelen of het wel een las is. Een eenvoudig plaatje ergens in je plaatwerk lassen is nog niet zo spannend, dat zal wel blijven zitten, maar voor echte dragende delen of waar echte krachten op komen zou ik toch niet graag een brasser willen zien lassen.
CO² lassen zijn ook goede lassen en gevulde draad gebruiken wij bij bijvoorbeeld bouwliften. Dan liggen er drie lassen over elkaar en worden de onderdelen van tevoren verwarmd, maar die eisen zijn niet nodig bij een auto. Persoonlijk vind ik CO² minder prettig werken.
Statistieken: Geplaatst door Gast — 25 maart 2008, 23:14
]]>