Toch weer een minimaal pech gevalletje met de W123 250 Petrolgrun,..
Op weg naar de Giethoornse tourrit ging er een lampje stuk van de linker verwarming draaiknop.
Geen grote pech maar voor een purist in het donker wel een grote iritatie.
Omdat je wil genieten wat de W123 allemaal heeft te bieden in het donker.
Gisteren naar de Mecedes-Benz dealer geweest en gelijk 3 nieuwe 1,2 Watt lampjes gehaald à € 1,74 per stuk.
Gisteravond opweg naar Theater Carré in Amsterdam ging de radio plat evenals de asbak verlichting en de bediening van de electrische rechter buitenspiegel.
Oorzaak een gesprongen rode 16 AMP zekering.
In Amsterdan de Zekering vervangen maar, op de terugweg ging op de A4 weer de heleboel plat?
Weer de 16 AMP zekering plat, wat hier de oorzaak van is, is mij nog steeds een raadsel.
Thuis weer de zekering vervangen voor weer een voorgeschreven Rode 16 AMP zekering.
Vandaag heeft de zekering het gehouden en de 1e die sprong heeft er 4 1/2 jaar ingezeten!
Toen ik de wagen kocht heb ik alle zekeringen preventief vervangen.
Vandaag heeft de zekering het gehouden. En nee ik had geen accesoire in de aansteker zitten.
Alleen wat sigaren as in de asbak, haha..
Groet, Arno
Statistieken: Geplaatst door Gast — 07 okt 2010, 22:41
]]>
Auto: Opel Rekord 2.3D Caravan HB-40-LL
Nadat de Opel Rekord 2.3D een grote beurt had gehad zijn we op vakantie gegaan naar Zwitserland met de tent!
Op ons gemak naar Duitsland gereden en daar op een camping aangekomen viel het niet mee om de tent op te zetten, Jawel rotsgrond en probeer daar maar eens een tentharing in te rammen! Het is gelukt maar vraag niet hoe.
De volgende dag op naar Interlaken Zwitserland. Vlak voor de grens met Zwitserland nog even tanken in Duitsland omdat, in Zwitserland de Diesel een stuk duurder is. Ik probeer te remmen en voel een heel zwaar rempedaal moest echt met mijn volle gewicht op het rempedaal staan om de Opel Rekord 2.3D tot stoppen te dwingen. Ik dacht nog heel naïef zal wel komen omdat ik zoveel kilometers heb gemaakt en dan zal het wel zo aanvoelen. Tot dat ik de motorkap open deed!
De hele vacuümpomp was ontploft! Die dus de rembekrachtiging aanstuurt. Een zooi olie onder de motorkap en overal lagers en andere onderdelen van de vacuümpomp. Man, man, man wat een zooi en ik met mijn handen in het haar! Gelukkig had ik een ANWB reis en kredietbrief en zag een auto van de ADAC staan. En de man zat in het restaurant te eten. Hij beloofde ons na de lunch te helpen.
Na 20 minuten wachten kwam de man aanlopen, openden de motorkap en zei letterlijk: Grosse problemen! Belde een takel dienst en we werden naar de dichtst bijzijnde Opel Dealer gebracht en de Opel Dealer zorgde weer voor een hotel met van die grote schnitzels jammie!
De Opel medewerker op een grote pot Duits bier getrakteerd en de volgende morgen konden we onze weg weer vervolgen.
Op naar Interlaken , Lugano en daarna door naar Juan Lepin aan de Cote de Azur in Zuid-Frankrijk.
Rijdend langs de Zuid-Franse kust roken wij een soort brand lucht en ik zei tegen mij vriendin, dat zullen de Pizzaria’s we lzijn langs de weg!
Tot dat we op de camping kwamen en ik de contactsleutel uit het contact probeerde te halen, de sleutel was van massief metaal en kokend heet. Ik brande mijn handen er gewoon aan?
Eenmaal de sleutel uit het contact bleef de motorlopen??? Wat nu weer, zucht!
Ik het dashboard aan de onderzijde verwijderd, en wat bleek! Sluiting in het contactslot, de hele zooi aan elkaar gesmolten #$%&*&^%!
Heb alle draden van elkaar getrokken, omwikkeld met isolatie tape en opnieuw aangesloten.
De klus weer geklaard en geen problemen meer die vakantie met de Opel rekord 2.3D
Groet, Arno
<br><br>Post edited by: 250petrolgrun, at: 2010/09/06 21:58
Statistieken: Geplaatst door Gast — 06 sep 2010, 21:57
]]>
Daar ben ik dan op dit late of vroege uur, het is maar net hoe je het bekijkt.
Ga ik vanavond na dat ik de film The ShawShank Redemption heb gezien op RTL 4, mijn dienstwagen op halen om de W123 250 weer op mijn werk in de garage te stallen.
De vakantie is nu echt voorbij en neem nog een sigaar mee om nog even te genieten van de W123 250. De stoel naar beneden, dak op een kier, sigaar in de fik en rijd zo thuis de garage uit. Druk op EIN van de bekker de Hirschmann gaat fier omhoog en ik zoef via een omweg naar het einde van de vakantie.
Onderweg zie ik een restaurant waar ik regelmatig een hapje doe een plakkaat op de raam met een aannemersbord in de etalage.
Nou ja het is toch laat ik zet de W123 250 wel even dubbel en druk op de alarmlichten schakelaar op de middenconsole.
KRAK,....
Breekt die schakelaar in 2 stukken!? Tja daar sta je dan even te mopperen hoe dat nou weer kan?
Kreeg die schakelaar er met geen mogelijkheid tussen uit met mijn afgekloven nagels hahaa,.. En die knipperlichte nmaar knipperen in het donker. En rijden met die alarmlichten aan vind ik nou ook weer niet alles. Dus mijn Zwitserse zakmes maar gepakt en aan het pielen geslagen.
Het knopje is er uit nu de alarm-lichten nog. Dat was ook even pielen maar het is gelukt.
Morgen maar even naar de Mercedes-Benz dealer voor een nieuwe alarmlichten schakelaar.
De reparatie is te lezen als je op link klikt, uiteraar met foto's!
De link: http://w123club.nl/component/option,com ... 8/catid,3/
Groet, Arno
<br><br>Post edited by: 250petrolgrun, at: 2010/10/07 22:51
Statistieken: Geplaatst door Gast — 02 aug 2010, 01:30
]]>
26-10-06
Vandaag is het weer rijden geblazen. Ik had het hotel gisteravond al betaald, ik check het ATF olieverlies en vul het netjes bij. Ik constateer nu dat ik maar heel weinig verloren ben. Ik begin weer aan de rit, nu richting Burkina Faso en al snel sta ik bij de grens. Ook hier is weer gedonder met het Carnet, 4 mannen kijken naar het Carnet en ze vissen uit hoe het werkt. Al met al is het een relaxte grensovergang, wel vragen ze expliciet om de autoverzekeringspapieren, ik ben blij dat ik dat netjes geregeld heb toen in Lome.
Even na de grensovergang zet ik de Saharagelber aan de kant. ik heb weer een lange trip voor de boeg en maak voor mijzelf wat avaocado met ei en een klein beetje mayo in een pannetje, daar kan ik dan tijdens het rijden mijn brood indopen. Dus even eieren koken en even dus even rust nemen. Dan, als ik alles klaar heb en wil vertrekken start de auto niet. De startmotor draait niet, ik hoor alleen het relais maar er gebeurt niets. Dat is balen! Hoe kan dit nu? Ik dacht aan wat ik eerder met Rolf meemaakte, de startmotor moet dan een ferme tik krijgen met een hamer terwijl de ander start zodat de bendix los schiet.
Ik was nu in mijn eentje en zodoende kon ik mijzelf dus niet helpen. Ik zou het alleen proberen bedacht ik mij, totdat ik een jongen uit het dorp aan zag komen fietsen. Ik sprak hem aan en ik vroeg of hij mij wilde helpen door de auto even proberen te starten. Hij wilde mij wel helpen en legde zijn fiets neer. Ik klopte flink op de startmotor en riep dat hij kan starten, met een klap hoorde ik de bendix uitklappen en greep het vliegwiel aan. Ze liep weer, fantastisch! Ik bedankte de jongen hartelijk en was blij. Heerlijk genietend van de avocado met ei en brood tourde ik even later weer verder over de weg.
Ik zal die foto is op zoeken Arno, dan edit ik het oude bericht.
Statistieken: Geplaatst door Jurgen — 03 jul 2010, 18:53
]]>
Wat een avontuur!
Dit leest pretiger dan in het engels op je bloch.
)Wat een verhaal man, eigenlijk moet je ok nog die fot er bij plaatsen hoe ze daar die banplakken door er een fikkie in te steken!
Groet, Arno.
Statistieken: Geplaatst door Gast — 03 jul 2010, 16:09
]]>
Hier dan een verhaaltje van een gevalletje lekke band..
Ik zal nog even kijken of ik meer leuke pechgevallen heb.
Onderweg van Banfora naar Ouagadougou - Burkina Faso (stukje uit de weblog)
In Afrika is het dus over het algemeen als volgt, het is licht en als de zon onder gaat is het donker, er is geen schemering en van licht is het vrijwel meteen donker. Ik was nog een eind weg van Ouaga en reed in het donker, het werd steeds moeilijker om te gaten te ontwijken. Aan de ene kant wilde ik niet dat het te laat zou worden en wilde er een zekere vaart inhouden, aan de andere kant moest ik die kuilen van ruim een halve meter wel zien te ontwijken. Daarnaast had ik ook nog steeds verzuimd om die band die zo zacht was op te pompen, deze loopt steeds langzaam leeg en ik reed alweer de hele dag, het was al lang tijd om de band op te pompen, maar ik had er geen zin in en zou het dan morgen wel doen. Naar buiten en daar weer dat bandje op staan pompen...
Ik besloot in elk geval achter een bus te gaan rijden die mij net inhaalde, zodat ik in elk geval niet alleen daar rondreed en de kans op een overval kleiner wordt omdat ik dan niet alleen rijd. Ik hoorde dat ze een auto de weg op rijden en je opwachten als je daar stopt en je direkt onder schot nemen.
De bus reed erg hard en het koste me eigenlijk teveel moeite om deze bij te houden. Het gebeurde al een aantal keer dat ik een kuil niet op tijd zag en met een keiharde klap reed ik door de kuil. Er -moeten- flinke butsen in mijn velgen zitten, dat kan gewoon niet anders. Het nadeel van de bus was, deze rijdt er gewoon doorheen, zo reed ik achter de bus en zag een loei van een kuil veel en veel te laat. BAM!
De auto zwabberde en zwabberde en door te remmen kreeg ik hem weer onder controle en plaatse hem aan de rand van de weg, die grenzde aan een maisveld. Shit! Shit! Daar sta ik dan, IN het donker, langs de rand van de weg midden in Burkina Faso, met een compleet aan gort gereden band en een flinke buts in mijn velg.
Dan ook nog eens mijn eigen schuld, want het was inderdaad het wiel met de te zachte band.. “Sukkel!†Riep ik tegen mijzelf..
“Mooi, dan heb ik een klusje voor de Magazin area straks†dacht ik nog ironisch, want nog steeds was er niets mis met de auto. Best wel gestressed en angstig begon ik aan de wissel. Ik vond het alles behalve prettig om hier te staan en te rommelen met mijn wiel. Gelukkig is deze weg behoorlijk druk en zal het dus wel meevallen qua bandieten in deze buurt. Ik haaste mij behoorlijk en wisselde het aan gort gereden wiel met een nog redelijk wiel, met een lekke band erop, ik zou deze oppompen en hopelijk was dat voldoende voor de rist naar Ouaga, daar wilde ik op bed ploffen en slapen en uitzieken, dan zou ik daar wel bedenken hoe het verder moet gaan, ik wilde in elk geval hier weg en verder. Ondanks de koppijn ging het wisselen snel, als je werkelijk iets moet doen sla je je overal doorheen en doe je je ding, dat heb ik wel geleerd de afgelopen tijd. Met zwarte armen en handen opende ik de klep en waste even snel mijn handen.
Het wiel zat wat rommelig op het dak maar voor nu was het goed, de tools had ik voorin gegooid en karren met die hap, morgen zou ik het wel opruimen, ik wilde zsm verder.
Ik voelde me ontzettend gaar en dan ging dit ook nog eens mis, maar ik reed weer.
Als de Benz mij nu maar niet in de steek zou laten, er zal nu ook maar nog eens wat gebeuren, dan staat je auto daar maar langs de weg, je kan er niet in slapen want dat is dan levensgevaarlijk ivm de slechte rijstijl van de auto's en vrachtwagens. Ik heb er al genoeg in de kreukels zien liggen, dat zegt mij genoeg.
Er sterven hier gigantische hoeveelheden mensen in het verkeer elk jaar. Ik besefte hoe vervelend het zou zijn als er nu echt iets zou gebeuren waardoor ik stil zou komen te staan, iets wat zou afbreken bij de ophanging bijvoorbeeld. Ik gaf een bemoedigend klopje op het dashboard, “Ik vertrouw je†fluisterde ik de Saharagelber toe. Een auto waar ik nog verliefder op was geworden, een auto van wereldkwaliteit!
Al tigduizenden kilometers zonder technische problemen, en al bijna 25 jaar oud!
Deze avond reed ik vrij gemakkelijk naar 'mijn stekkie' in Ouaga.
De volgende dag laat ik de band plakken in Ouagadougou, ze doen dat daar op een hele aparte manier.
Het duurt een uurtje maar dan is het gat ook weer lekker dichtgesmolten met vuur en stenen. Succes gegarandeerd!
<br><br>Post edited by: jurgen, at: 2010/07/03 18:57
Statistieken: Geplaatst door Jurgen — 03 jul 2010, 14:28
]]>
Dan begrijpje een beetje wat we zoal doormaken! Haha,..
Heerlijk verhaal en die electronica van de hedendaagse auto's is gewoon een ramp!
Het ergste was de Citroën C6 2.7 HDI die zat technisch ook al niet goed in elkaar en als dan ook de electronica het al niet goed doet. PFfff,.. hou maar op in iedergeval zonde van de € 85.000,- wat dat hok op wielen koste! Dan hebben we het nog niet over de afschrijving! ZOveel als die auto afschrijft verdien ik geen geld hahahaa,...
In iedergeval ik heb genoten van je verhaal en kon me er helemaal mee inleven in de situatie.
P.S. Ik ga zo een foto maken van de smeerpunten van de deurscharnieren van de W123, daar had je ergens om gevraagd! Topic zoek ik straks wel op.. Komt goed!
@Hans230CE,
Wat een heerlijk verhaal en dat gezicht wat die man heeft getrokken zie ik helemaal voor me! Hahaha,..
Je had een foto moeten maken dat je zelf met een Range Rover aan kwam rijden hahaha,.. Dat gezicht had ik willen zien en voor al nadat je de depanage wagen chauffeur had gesproken, hahaha...
Heerlijk verhaal!
Kom op leden zet je avontuur hier neer!
Groet, Arno
Statistieken: Geplaatst door Gast — 28 jun 2010, 17:06
]]>
Ik zie tijdens mijn werk een vent staan met een Rangerover P38, stond vlak voor mijn stamkroeg. Die was aan het rommellen met startkabels. Ik dacht, ff die vent waarschuwen dat hij zeker moest zorgen dat hij de sleutels in zijn zak heeft als de stroom erop gaat, dus ik zeg het hem. Man die keek me toch uit de hoogte, zo van,- waar bemoei jij je nu mee en ik kan het wel aan en laat me met rust, jij weet niet van die dure wagens -.
Uurtje later klaar met werken en ik stap in mijn toendertijd eigen Range en ga een pot pakken voor ik naar huis ga. Zie ik daar voor de deur van mijn kroeg een takelwagen staan naast die Rangrover. Parkeer die van mij en alleen het gezicht van die vent was goud waard. Die takelmeneer kende ik en zeg tegn hem; "Pol laat die pogingen maar, want dat ding krijg je niet open. En trouwens had die verwaande pummel naar me geluisterd was dat allemaal niet nodig geweest."
Piet eigenwijs heeft dus een treinkaartje mogen kopen om zijn reserveslautel thuis te gaan halen in ik dacht Hasselt.
Die dingen gaan niet alleen in veiligheidsslot maar sluiten ook alle ramen en dak als er weer elentriek wordt opgezet.
Statistieken: Geplaatst door Hans230CE — 28 jun 2010, 15:05
]]>
Vanalles geprobeerd met z'n tweeeen, boekje er nog bij, maar met geen mogelijkheid. Auto droog gestald met het raam nog open, ik naar de dichstbijzijnde dealer bellen, daar mocht ik wel even langskomen. Raam afgeplakt, naar de dealer, was het binnen 3 minuten opgelost!
Bleek dat je met de sleutel in het contact op het knopje voor open moest drukken oid om de auto te resetten, en dan de schakelaar half omhoog moest houden om het raam weer omhoog te krijgen. Dat heb je met die verrekte geautomatiseerde wagens. Geef mij maar een W123
Statistieken: Geplaatst door Gast — 28 jun 2010, 13:55
]]>
Mannen waar blijven jullie nou met mooie verhalen?
Ook jullie hebben toch wel eens avontuur gehad?
Ik heb er nog één uit de oude doos, wel wat recenter dan de vorige want, dit avontuur heeft plaatsgevonden in 2004.
En heb het al een keer eerder geplaatst hier op het forum in 2007. maar omdat het zo'n mooi avontuur is wil ik jullie deze niet onthouden!
in dit topic: http://w123club.nl/component/option,com ... /catid,11/
Vast op Paleis Soestdijk.
Beste leden en vrienden van de club,
Ik was jullie nog het verhaal schuldig over hoe ik kwam vast te zitten op Paleis Soestdijk.
Ik had de 3 dagen er voor doorgebracht in Maastricht voor het Nederlands Europees voorzitterschap van de EU in 2004.
Ik was toen de chauffeur van de minister van Economische Zaken Laurens Jan Brinkhorst.
Op de bewuste zondagochtend spreek ik eerst met de 3 motoragenten van de KLPD Driebergen de te rijden route door en de codes: remmen, gas geven, gas minderen door.
De eerste Motor agent werkt als verkenner die de deelnemers op de openbare weg naar de kant loodst en de weg vrijmaakt ( onder begeleiding mag je namelijk nooit stoppen tenzij noodgeval)
De tweede motoragent rijd voor de dienst auto en maakt de deelnemers van de openbare weg er op attent dat ze moeten blijven opletten want als de verkenner die voor uit rijd om kruispunten vrij te houden willen ze vaak weer terug naar de linker rijstrook (die deelnemers aan het verkeer letten niet goed op want, wij rijden zo’n 100 meter achter de verkenner)
De derde motoragent rijd vlak achter mijn dienst auto zodat er niemand tussen kan komen en zo blokt hij de situatie af.
Met nr. 3 had ik echt medelijden omdat de rit van Maastricht zo’n 220 kilometer was en dat in de stromende regen.
Die man rijd dan puur op je achterlichten en het is dus voor ons aller vier een zeer inspannende rit.
Het is dus van een groot belang dat je de rit met elkaar doorbrieft zo dat je elkaar begrijpt.
In mijn oor een dopje waar ik mee in verbinding stond met motorrijder 2, mocht er wat met de minister aan de hand zijn of zijn plannen plotseling mochten wijzigen dan kon ik dat doorgeven en nr. 2 dat weer door de mobilofoon.
Met een kruissnelheid van 150km/u reden we richting Soestdijk met pieken van 180km/u in de regen.
Aan gekomen op het Paleis voor het bekende bordes van de defilé’s bedankte de minister de geweldige motorbegeleiding van de KLPD te Driebergen.
De lakei kwam het bordes af en deelde ons mede dat we ergens anders op het landgoed moesten zijn.
Nu gaat het beginnen:
Ik moest met de BMW E60 530d die niet zo hoog op zijn banden staat door het bos, door diepe sporen rijden.
Ja, jullie zullen het wel snappen ik gleed dus met de bodemplaat over het bospad.
Ik deed de keuze hendel van de 6 bak automaat op handmatig in zijn 2 of 3 om zoveel mogelijk wielspin te voorkomen en dus tractie te behouden.
De BMW E60 530d heeft namelijk 500NM bij 2000 t/min dus, koppel genoeg.
Aangekomen op de locatie op het landgoed Paleis Soestdijk liet ik de minister en zijn vrouw uit de auto stappen en wilde ‘m parkeren tussen de bomen maar, helaas daar kwam de Majesteit ( Leve de Koningin)
Haar chauffeur nam de laatste plek in tussen de bomen die daar beschikbaar was.
Dus moest ik achteruit het bruggetje weer over en zo door de diepe sporen de weg terug vervolgen.
Dat leek mij geen goedplan!
Dus deed ik na het bruggetje een poging de auto te keren.
Maar de diepe sporen lieten me niet toe de auto te keren waardoor ik de voorbumper vol met modder van de regenachtige dag schepte en de achter bumper werd gelift door het wat hoger gelegen pad.
Resultaat een achterwiel die fier het lucht ruim koos en ik dus geen grip meer had.
Daar sta je dan, met je goede fatsoen en natuurlijk de mannen van de DKDB (Dienst Koninklijke en Diplomatieke Beveiliging) die niet meer bij kwamen van het lachen.
Na het uitlachen van deze rijksambtenaar kwamen ze me gelijk ter hulp om mij en de BMW uit de benarde positie te bevrijden.
Als eerst e moest de bagage van 3 dagen Maastricht uit de auto.
Zand en takken onder het achterwiel geschept dat fier in de lucht stak.
Nu de DKDB’ers met 4 man aan de motorkap duwen en ik voorzichtig gas gevend in zijn achteruit.
Het resultaat was dat de modder op het dak lag en de takken en zand verdwenen waren.
Toen kwam er een chauffeur van het Koninklijk huis met een Ford Focus en sleepkabel, pffff mijn redding.
In eens hoorde ik uit het bos ARNO, ….ARNO,…. Wat ben je aan het doen?
Stond de Minister naast me met een glimlach op zijn gezicht.
Ik met een rood hoofd, uhhhhhh zoals U ziet sta ik vast!
Nou je hebt nog zón 3 uur om los te komen, en de minister liep lachend weg.
Voor de gene die mij niet kennen qua postuur, ik ben niet klein maar voelde me als een dwerg zo klein worden.
Gelukkig werd ik door de chauffeur van de Majesteit uit mijn benarde positie bevrijd door middel van een sleepkabel.
En ik reed met een jaar oude BMW E60 530d met modder tot op het dak naar de chinees in soest om daar wat te gaan eten.
Tijden mijn rit naar soest werd ik nagekeken of ik met die BMW de rally Parijs Dakar had gereden en ik Jan de Rooij was hahahahaa….
Einde verhaal……
Leve de Koningin,....
Groet, Arno
Statistieken: Geplaatst door Gast — 27 jun 2010, 22:03
]]>
Tot op vandaag heb ik maar 2 keer pech gehad.
Bij mijn eerste wagen (Toyota Corrolla 1986) had ik eens de lampjes laten branden onder het moto van die gaan vanzelf wel uit na een tijdje.
Alleen de dag erna wou ze niet starten. En ik moest naar de hogeschool. en bij wijze van uitzondering moch ik papa's Mercedes 250D eens gebruiken. Reed wat beter dan de corrolla.
En de 2°keer dat was met de 280E.
Toen ik haar kocht wist ik dat de remmen niet 100% waren en batterij was ook niet meer zo fantastisch.
Het was maar 20km van huis en ik had net mijn eerste oldi gekocht en wou ze dus zo rap mogelijk thuis hebben.
Dus de gok genomen en de wagen gaan ophalen.
Echter na 5km begaf de alternator en de batterij het en de remmen waren ook spoorloos. (de voorremmen waren blijven hangen)
Dan maar de takelwagen gebeld en de wagen laten afslepen naar de garage.
Daar heeft ze nog een 2tal weken gekampeerd en in die tussentijd hebben we de remmen, alternator en batterij vervangen. De garage heeft voor de keuring en de correcte papieren gezorgt.
De start was niet fantastisch maar nu rijdt ze fantastisch.
Statistieken: Geplaatst door MB280E — 25 jun 2010, 23:39
]]>
Beste Benzers,
We hebben het nog steeds over de Mini 850 uit 1976 en ik ging er mee op pad op een mooie zaterdag avond naar discotheek Loco Motion in Zoetermeer. Dus op en top, op weg daar naar toe tot dat wederom op de A12 ter hoogte van de 1e afrit Zoetermeer de Mini begon te hikken en ik maar gas geven en met horten en stoten kwam ik niet veel verder tot op een gegeven moment de motor in hield bij 100km/u en in eens een KNAL onder mijn stoel van heb ik jou daar! BANG!
Voor mijn gevoel kwam ik omhoog en leek het wel of de bodem er onderuit kwam. En de mini deed weer als van ouds Bwuhhhh en kwam tot stilstand op de vluchtstrook. Dus maar even op de Mini aan de onderkant bekijken en schrok me rot wat ik zag de hele midden demper was op geblazen en leek wel eens zo groot geworden. Na de eerdere ervaringen met deze Engelse kwaliteit weer de rotor en verdeelkap schoonmaken. En hij deed het weer. Alleen met een ander geluid! Het leek in eens wel een rally uitvoering met open uitlaat hahaha,…
Dus maar een nieuwe uitlaat gescoord en kon toen kiezen met en zonder midden demper! Ik heb toen natuurlijk gekozen voor een exemplaar waar alleen een eind demper op zat .
Deze laten monteren en dacht klaar te zijn.
Dus ik met 3 vrienden naar Scheveningen om daar de boel onveilig te maken nou daar zijn we dus ook nooit gekomen hahaha,… Op de van Alkemadelaan deelde in van mijn vrienden mij mede dat er rook uit de bagage ruimte kwam en dat waarschijnlijk de Mini 850 in de fik stond!
Ik dacht zal wel mee vallen maar binnen no time zat de Mini 850 zo vol met rook dat Defensie er jaloers op zou zijn geweest wat betreft een rook gordijn op te trekken. De mist lamp hielp niet want die zat buiten haha,.. dus Mini 850 aan de kant contact uit en met zijn vieren er in paniek uit gesprongen. En eerst een afwachtende houding aangenomen. Toen de rook was verdwenen gingen we op onderzoek uit!
Wat bleek,.. De accu van een Mini zit in de kofferbak en de + pool loopt door de zelfde tunnel als de uitlaat pijp. En die Uitlaat pijp met enkele middendemper was dus niet helemaal recht. Je raad het al door de hitte van de uitlaatpijp ging het isolatie smelten van de + kabel met kortsluiting tot gevolg!
Accupool maar losgehaald. En de hele boel weer kunnen fixen, maar geen avond uit naar Scheveningen.
Groet, Arno
Statistieken: Geplaatst door Gast — 25 jun 2010, 10:06
]]>
Groet, Arno
UPDATE
Hij rijdt weer als een nieuwe Arno, sinds hij terug is uit de garage al weer 600km gereden zonder problemen.
Een uurtje geleden telefoon gehad van de garage, GALP trekt zichb volledig terug en ontkend alles. Nu zondag weer richting het noorden en dan volgende week eens langs de dealer voor nazicht, moet toch een nieuwe luchtfilter hebben na het stofrijden hier.
Statistieken: Geplaatst door Hans230CE — 21 jun 2010, 11:12
]]>
Deel 1,
Mijn 1e auto, mijn 1e vaste vriendinnetje en mijn 1e pechgeval!
We praten over 1984 ik 18 jaar en net mijn rijbewijs! Nog de ballen verstand van auto’s had alleen nog maar aan Kreidlers en Zündapps gesleuteld.
Mijn 1e auto een Austin Mini 850 uit 1976 gekocht voor teveel geld F 750,- gulden langs de weg waarvan er vroeger in Den Haag hele doorgaande wegen mee volstonden. Auto’s met briefjes op de ramen, Te Koop z.g.a.n. , Rijd als nieuw, nieuw dit en dat er op enz, enz…. De tijd voordat er Marktplaats was.
Hoe rot de wagen ook was ik was er trots op en dat je onder de matten oude kranten tegenkwam en daar onder gewoon op straat kon kijken deerde me niet.
Daar gaan we dan je 1e vaste vriendin met de auto naar huis brengen. Hond mee altijd gezellig op de terugweg van. Ik woonde nog in Den Haag bij mijn ouders in het Zeeheldenkwartier en mijn meisje in Zoetermeer. Dus altijd een leuke trip voor iemand die net zijn rijbewijs heeft.
Meisje thuis afgeleverd en terug naar Den Haag tot op de A12 onder het boord Nootdorp de Mini 850 tot stilstand kwam met een Bwuhhhhh,…… Had hij wel vaker las van. Even wachten en dan deed hij het wel weer. Maar ja dood moe van het weekend deed ik op de vluchtstrook maar even een oogje dicht en viel in slaap.
Tot op het moment dat mijn hond een echte "Kliko Terriër" alarm sloeg, met met zijn tanden tegen de ramen zat grommend en blaffend de Mini 850 met zijn baasje aan het verdedigen was. Ik deed mijn ogen open en er stond een grote Neger gebukt voor het rechter portierraam. En dat in het donker ik schrok zo dat ik met mijn hoofd het dak raakte! Hahaha,….
De neger begreep het wel, en zij rustig man ik dacht dat je niet goed was geworden! Ik lag natuurlijk levenloos te slapen op de vluchtstrook! De Neger was op de fiets en het fietspad ligt pal aan de andere zijde van de vluchtstrook en vangrail. Hij zij wel even door te fietsen naar de Praatpaal en de ANWB te waarschuwen. Ik bedankte hem en hebben nog gelachen dat ik zo van hem schrok.
Naar een kwartier nog geen wegen wacht maar stopte er een Ford Taunus 2,3 Ghia. E nwie stapte daar uit? Theo van der Steen een echte rokken jager die verkering met mijn nichtje had gehad. We kenden elkaar, en hij zij teleurgesteld! Meestal zit er een lekker wijf in ene Mini dus dacht ik stoppen kom jij daar uit hahaha,….
Sleepkabel aangehaakt en naar huis gebracht. Wat achteraf bleek was dat de rotor, verdeelkap en puntjes totaal waren opgebrand!
En dan te bedenken dat mijnW123 250 Petrolgrun ergens in Duitsland net aan het begin van dat jaar was afgeleverd!
Spoedig Deel 2.
Groet, Arno
<br><br>Post edited by: 250petrolgrun, at: 2010/06/21 09:50
Statistieken: Geplaatst door Gast — 21 jun 2010, 09:45
]]>
]]>