) en was meteen helemaal verkocht.
Dezelde week werd besloten om de bijna gloednieuwe peut 407 de deur uit te doen, en op zoek te gaan naar een W123 T model. Mijn vader gaf nog de waarschuwing dat ik nooit meer zou genezen, maar wij waren hier gelukkig doof voor.
Ik ga af en toe ook heel erg ver. Een vogelpoep moet er meteen af. De lak is wel sterk, maar dat kan echt niet. Als ik het zie wordt ik helemaal onrustig. Verder kan ik gewoon op een mooie dag, net zoals vanavond gewoon bij de auto staan en dan gewoon onzinnig prullen. Gewoon om bezig te zijn, motorkap open, en genieten. Beetje stoffen, beetje dingen rechtzetten. Heb ook een grote doek over de achterbank om schade daaraan te voorkomen. Mijn kinderen zijn 3 en 5. Over kinderen gesproken, ze zien al heel goed het verschil tussen een auto en een W123. Als ze er 1 zien rijden dan gaan ze helemaal tekeer!
Verder parkeren we altijd ver van massa. Een schade aan het plaatwerk door gasten die nergens naar kijken zit ik niet op te wachten.
Mensen in de omgeving en werk denken bijna altijd ten onrechte dat we het gedaan hebben om de belasting te 'ontduiken'. Gelukkig kan ik met droge ogen zeggen dat ik verliefd ben op een stuk staal, en dat die belasting een bijzaak is. Het geld wat ik 'uitspaar' door het niet betalen van de belasting steken we tot nu toe eigenlijk volledig in onderhoud en conservering.
RichardStatistieken: Geplaatst door Gast — 22 maart 2010, 22:23
]]>