He Arno,
Je had het toch over probleemloze kilometers?:P
Wel een mooi verhaal, maar dat je het presteert om een W116 op een Fiatje 127 plat te rijden, dan kun je wel wat.
Heb je nog contakt met de bestuurster?
Maar een leuk verhaal is het wel.
Zelf ben ik aan Mercedes verknocht geraakt, doordat mijn vader vroeger een heckflosse had.
Bordouxrood.
Ik was toen 4 jaar, en reed op mijn skeltertje rond op de stoep.
Ik was natuurlijk trots dat mijn vader in zo'n grote Mercedes reed.
Ook een jongen 16 jaar, op de buurt die aan het voetballen was zag dit, en kon het niet helemaal verkroppen.
Hij schopte de bal express tegen de deur van onze Benz.
Mijn vader springt uit de auto, en heeft die jongen zo onder z'n reet getrapt dat ie de eerste meters niet hoefde te lopen.
De vader van deze jongen zag dit allemaal gebeuren, want het gebeurde recht voor z'n huis, en kwam 5 minuten later aan de deur.
Hij zei,"dat heeft u goed gedaan Brouwer, dat moesten ze wat vaker doen, daar knapt ie van op"
Sinsdien wil ik een Mercedes.
Maar jammergenoeg voetballen ze niet meer op straat tegenwoordig.
Maar toen ik zestien was kocht mijn vader weer een Mercedes, na een aantal jaren vreemd te zijn gegaan met Opel, en VW.
Dit keer een W115 300D, Donkergroen.
Precies dezelfde kleur als de W123 van mij nu.
Maar dat kon hij toen nog niet weten.
En wat was ik stoer als ik bij hem voorin de auto zat, en we door het dorp reden.
En maar zwaaien naar mijn kameraden, en armpje half uit het raam.
Toch zijn die momenten me altijd bij gebleven, en als ik dan weer een Mercedes in die bepaalde uitvoering of kleur zie, gaat het nostalgische bloed toch weer kriebelen.
Dus toen ik de kans kreeg, heb ik mezelf ook een aangeschaft, en nog steeds mee in m'n nopjes.
Zo ben ik met het onbestrijdelijke Mercedes virus besmet geraakt.
Oke leden schaamt u niet, gooi het maar in de groep.
Kunnen we er altijd over praten.
Groetnis fan Jan, Út Drachten.