MBKlassiekerclub.nl

Wat de mens betreft sluit ik me helemaal bij je aan, Rien. Ik ben 51 en heb ook al diverse leeftijdgenoten zien sneuvelen. Niemand weet hoe laat het is. Bovendien heb ik in 1982 een ongeluk gehad waarbij ik het geluk had dat mijn lampje weer aanging. Vanaf dat moment wist ik dat het leven van het ene op het andere moment over kan zijn. Maakt niet uit of je jong of oud bent.
Dus geniet ik van het leven, mijn 3 oude Benzen, mijn 3 oude Volvo's, mijn gezin met 3 prachtige zonen, een goede sigaar ( ook in de Benzen en de Volvo's ), een goed glas ( natuurlijk niet als ik moet rijden) en verder is mijn levensmotto al jaren: "je kunt beter spijt hebben van de dingen die je WEL gedaan hebt, dan spijt van de dingen die je NIET gedaan hebt" .

Groeten, Jan.

Better to smoke here than hereafter.

Inderdaad heren,

Helemaal mee eens!
Ikzelf heb ook een vervelende ervaring achter de rug die me heeft laten inzien dat je nu en vandaag leeft.
Mijn W123 kocht ik met 63.000 kilometer en als nieuw.
Eerst voor erbij, maar nu (na alle ellende met moderne benzen) als daily driver.
Inmiddels alweer dik 45.000 mee gereden en ja, het is misschien zonde, maar ik rij wel met een hele dikke smile op de kop en rustgevend over 's Heren wegen;-)

Enneh: een doodshemd heeft geen zakken;-)

Ik las hier ook ergens: "Anders moeten 'later' de kinderen er ruzie over gaan maken"?!
Vind ik ook heel treffend!
'Meenemen' kan idd niet, en we hebben het nu wel over het meest 'definitive', .... maar er bestaat ook nog zoiets als ineens wat (ernstigs) gaan mankeren, en dat je dus niet (zelf) meer in staat bent, om te rijden- of er van te genieten?!

Genoeg 'ernstige praat'; we gaan gewoon lekker genieten van onze W123-ers ...... ieder op z'n eigen manier!?

Groet, Rien

Weet je Momo,

Ik had die les al veel eerder in mijn leven moeten leren.

Ik was 18, had een vriend met een kever die een parkeerplaats aanrijding had meegemaakt. Dikke schade.....
Vervolgens kocht hij vanwege de veiligheid een Saab 99 EMS.
Een week na aankoop naar Frankrijk met vakantie samen met een andere vriend.
Vrachtauto op de verkeerde weghelft en twee levens weg.
Toen had ik het al moeten leren......
Mijn ouders zeiden altijd: Later, als we gepensioneerd zijn....
Helaas, mijn moeder werd 63 (ik was toen 28) en nog de les niet geleerd....
Leerde de les pas toen ik zelf op 33 jarige leeftijd ernstig ziek werd, met kinderen van 1 en 3....

Inmiddels heb ik het geleerd;-)

Mijn les:

Leef in het heden, kijk niet met wrok naar het verleden (alhoewel leer van het verleden), geniet NU, stel niet uit tot morgen wat je vandaag kunt doen, geniet van alle kleine dingen, etc, etc, en nog een filosophische gedachte:

Als ik te horen krijg dat ik morgen dood ga, plant ik vandaag nog een boom!

Geweldig; wat een mooie / serieuze overdenkingen!
Weet ik tenminste dat ik op de goede weg ben, om niets uit te stellen 'tot morgen'!