Tijdens de rit thuiswaarts verleden zomer van een fantastische vakantie -mede dankzij mijn gouden dame- in Denemarken, begon ik me rond Hamburg toch wat ongemakkelijk te voelen: ik had in Denemarken al gezien dat er vochtige plekken onder het front lagen, maar het niveau van de koelvloeistof was niet noemenswaardig gezakt. Vlak voor we de file voor Hamburg indoken bleek er echter wel meer uit te zijn, dus had ik me voorgenomen bij het eerstvolgende tankstation een flesje vloeistof te halen en de boel aan te vullen. De file was er helaas eerder dan het tankstation. Het zonnetje brandde tomeloos op de schitterende ster; de kinderen vonden het niet zo best meer tussen al dat verkeer en met argusogen hield ik het naaldje in de gaten...
Die avond thuis, met een last van mijn schouders en een litertje extra koelvloeistof onder de dop van de Benz nam ik me voor spoedig op een nieuwe radiateur uit te gaan of deze te laten nakijken. Het advies van de garagist was een nieuwe bestellen, maar de Benz ging op stal, de arbeid verslond de tijd en pas vorige week, nadat ik er weer veelvuldig mee had gereden omdat de Clio me niet wilde verwarmen en slecht wilde remmen, kon ik tot het vervangen overgaan. Na het openen van de doos kwam ik er pas achter dat me een radiateur voor een automaat gestuurd was. Verder kon Haynes me niet vertellen hoe ik de oliekoeler het best kon afkoppelen, dus belde ik Harry voor advies -bedankt Harry. Ook Harry zei dat het eigenlijk de verkeerde radiateur was, maar dat deze er wel in zou kunnen. Zo kwam ik er achter dat er oorspronkelijk ook al een radiateur voor een automaat in zat, echter natuurlijk niet als zodanig aangekoppeld.
De radiateur zit er in. Het plaatje onder aan de oliekoeler moet nog goed vast, maar man wat kun je daar moeilijk bij!
Het resultaat van de lekkende radiateur is echter dat de snaar slipt en blijft slippen. Ik had gehoopt dat dat op den duur wel over zou gaan, maar ik merk nog geen verschil.
Heeft iemand daarover advies? Een oplossing?
Bedankt weer.