door Dharma » 11 dec 2010, 01:17
@ mb 250
Bedankt voor de uitnodiging, maar erg veel tijd voor uitstapjes had ik niet donderdag zoals je hieronder kunt lezen. Maak er graag gebruik van als ik toevallig weer eens in Eindhoven kom en voorts ben je wederkerig uitgenodigd mocht je je ooit in Nijmegen durven vertonen.
Dit wordt een vrij lang verhaal zonder plaatjes en met ook nog vermelding van veel andere merken dan M-B, dus sla het gerust over als het je verveelt.
Het verhaal start donderdagmorgen. Om kwart over zeven zou ik opgehaald worden door een collega om samen met nog een collega me 30km verderop op ons werk, een middelbare school te melden. Om vijf voor half acht komt mijn ophaal VW voor de deur, maar de tweede collega was ziek thuis gebleven [reed niet zelf omdat de dynamo van z'n Volvo het begeven had]. Reden van de vertraging was dat er toch nog een ander opgehaald moest worden, omdat ze de automaat van haar bijna nieuwe Nissan Qashqai niet in Drive kan krijgen.
Rond kwart over acht arriveren we op school [toch weer een gemiddelde gehaald van 40km/uur].
Toen ik daar rond 9 jaar gelden begon, deed ik over die 30km uit en thuis ruim 20 minuten, tegenwoordig mag je blij zijn als je er rond de 35 over doet, maar ook uitschieters van een uur zijn niet zeldzaam meer.
Op de parkeerplaats zie ik de rode Bimmer 316i touring, waar ik bijna drie jaar in heb gereden en kortgeleden terug heb gegeven aan de collega waar ik hem van gekocht had en die mij 's middags naar Eindhoven zal rijden.
Maar we zouden daar toch een auto moeten afleveren. O, we moeten nog langs zijn huis, want er moeten twee auto's afgeleverd die middag, want waar die tweede heen moet ligt op de route.
Na het zesde lesuur, 14:05 zijn we allebei vrij en rijden richting zijn huis.
Eventjes de twee auto's wat warm laten lopen en dan op weg.
Hij in een groene Reliant Scimitar GTE met het stuur aan de rechter kant, ik met een witte MG B, gelukkig gewoon met het stuur aan de linker kant, een toeristische route volgend naar het pontje bij Ravenstein. Een paar kilometer verderop kunnen we de MG B achterlaten en stap ik als passagier over in de Scimitar.
Bij Eindhoven moeten we afslag 30 hebben, maar helaas zitten we verkeerd en kunnen er niet eerder af dan bij 34, maken dus een behoorlijk omweg en besluiten eerst mijn 250 op te halen bij het Glasvezelgebouw, omdat degene die hem van Heerlen naar Eindhoven heeft gereden, lesgeeft en van een pauze gebruik moet maken om de auto te showen.
Inmiddels is het al lekker donker en voor het eerst zie ik mijn auto niet van een plaatje. Korte uitleg over de lpg-installatie en dan maar starten.
Wat me meteen opvalt is dat ik de motor niet hoor geheel in tegenstelling tot het starten van mijn Audi V8, die absoluut wil laten weten [horen] dat hij aan is.
De eerste taak bestaat eruit de Smicitar aan te slepen, want die wil niet meer starten. Daarna kwartiertje door Eindhoven rijden naar het adres waar die groene heen moet. Die krijgt daar een hartelijke ontvangst en na ons gelaafd te hebben met wat koffie met wat ernaast, gaan we terug richting Nijmegen.
Wat trekt ze heerlijk langzaam op en geen enkele behoefte om wie dan ook die naast me staat voor het rode licht voor te zijn bij groen. Statig en soeverein rijdt ze over de weg. De verwarming in stand 1 maakt meer geluid dan de motor, wat een weelde.
Op de snelweg een paar kilometer 160 gereden, maar zelfs dan hoor je haar alleen maar snorren.
Ik wil mijn collega naar zijn huis brengen, dat een stukje voor Nijmegen ligt, maar nee, we moeten nog even naar Kinderdorp Neerbosch-Oost, want daar staat een rooie Triumph, die hij nog moet ophalen.
Het Kinderdorp is een prachtige onverlichte ijsbaan, waar her en der wat lampen branden bij gekraakte huizen en boerderijen. Mijn 250 houdt zich prima, ook al omdat ik het bijzonder rustig aan doe daar. Tegen acht uur kan ik keurig naast de Audi parkeren en ga tevreden richting het avondeten.
Vandaag [vrijdag] nog steeds geen tijd om goed ernaar te kijken, maar bij daglicht ziet het er nog steeds fraai uit. Even wat ijs van de ruiten geveegd en daarna de sleutel omdraaien en starten zonder enig probleem. Had nogal wat verschillende zaken te regelen door de dag heen, waaronder vanmiddag naar het postkantoor voor de overschrijving.
"Hoe wilt u de belasting betalen?" "Niet" "O, ik zie het, het is een hele ouwe bak" [of heel oud wrak, dat kon ik niet goed verstaan].
Wel even de tijd genomen om het plaatje onder de motorkap af te lezen en over te schrijven.
Tot zover de belevenissen en eerste indrukken.
Als het morgen een beetje weer is, zal ik wat foto's maken.
Groet,
Dharma
is uit 1979 met iets meer dan 150.000 km op de teller.
SitemapIndex