MBKlassiekerclub.nl

ik ben wel benieuwd wat voor ervaring mensen beleven in het rijden van zijn of haar Mercedes W123.
een dag niet gereden is een dag niet geleefd

gr wiebe

Op het moment dat ik de solide klik hoor van het deurslot, vertraagt de tijd. Rustig je juiste positie vinden, de 'lange' tijd die het voorgloeien duurt ervaar ik als een eerste ritueel. Het mag zijn tijd hebben. De sleutel 1 tik doordraaien en de cilinders komen in een vertrouwd galop op gang. Licht aan, kijken in de spiegels, in zijn 1, en rustig wegglijden. Elk van deze handelingen vraagt zijn tijd en krijgt zijn tijd.
Naarmate de rit vordert gaat mijn jonge dame, ze wordt dit jaar 30, meer en meer spinnen. Langzaamaan wordt zij warm. Ik was het al. Het rijden gaat altijd geleidelijk; rustig situaties, stoplichten, kruispunten, e.d. benaderen, en dan in 1 beweging deze 'obstakels' nemen.
In de auto is het soms stil, luisterend naar het hart van mijn jonge dame, soms wild meezingend op, oude, popsongs. Altijd met een rotsvast vertouwen dat me niets kan gebeuren.
Geluk met een hoofdletter.

Ja ach,

Voor mij is het nostalgie, mijn vader reeds ze altijd eerst W114 en daarna een W123, als kind altijd mee en kijkende naar die ster die zijn route over de weg zocht.

Machtg gewoon, en nu zelf achter het stuur.

Ja wat valt er dan nog te zeggen, dat moet je ervaren.

Oh ja en mijn Ster is er niet meer sinds zaterdag, hij stond iets te strak en brak af in de wasstraat.

Mark

Hallo,

Ook voor mij is het een stukje nostalgie, mijn opa bracht vroeger de wagens vanuit de EMA garage in Eindhoven naar verschillende plaatsen in het hele land Ik mocht regelmatig meerijden. Dit waren volgens mij nieuwe of bijna nieuwe W123`s.
Verder wilde ik altijd al een station diesel van Mercedes, alleen de wegenbelasting heeft het wat langer laten duren voordat ik er een kon kopen en blijven rijden.
Nu bijna 4 jaar in het bezit van een 300TD waar ik elke meter met plezier en bewondering mee af leg. Na bijna 28 jaar is het nog meteen aanslaan, geen rammeltje uit het dashbord of waar dan ook, alles werkt zoals het nieuw ook werkte en gaat er eens iets tegenstribbelen is het in 99% van de gevallen zelf op te lossen.
Ik geniet nog dagelijks van de betrouwbaarheid en degelijkheid en moet vaak wel stiekem lachen als ik een nieuwere wagen langs de weg zie staan met stukken.

Groet Mark

Ik hou van het imago van de W123. De mijne is in een zeker niet-concours-staat, en dat gaat ie ook niet worden. Ik heb een schapenvacht op de bestuurdersstoel vanwege de bekende instapschade. Zelf loop ik er eigenlijk net zo bij: Versleten jeans, leren jekkie en zo'n palastijnensjaal. Als ik zou roken, dan was het zware Brandaris.

Wij rijden altijd rustig, maar als het moet, komt onze 250 met de kickdown toch goed mee hoor!

ik heb veel merken en type auto gereden ook amerikanen
nu in de Benz is het gewoon genieten ,het is echt een auto om mee te cruisen
een zee van ruimte voor en achter
als je de deur dicht doe hoor je dat het een degelijke wagen is
het starten gaat als een zonnetje eerst een beetje het wel bekende stampen en daarna hoor je elke slag
schakelen gaat ook als boter
de wegligging zal straks wel beter worden als ik andere fuseekogels en draagarmrubbers gemonteerd heb
ook wil ik de banden vervangen door zomerbanden en winterbanden appart [nu 4 seizoenen banden van vredestijn]
die bevallen mij niet
voor de rest je moet roest wel voor blijven
aantal punten voor deze wagen geef ik een 8

kik was op zoek naar een oldtimer,mijn eerste keus is en blijft een BMW 3.0 CSI,maar deze zijn meestal afgerakt en
of hebben de hoofdprijs
dus via een foto op internet mijn prijs gemeld en een mb 250 benzine gekocht
maar aangezien ik een tik heb mbt sparen verzamelen heb ik in september 2011 weer een mbr 250 gekocht maar nu op gas
en bij mooi weer komen ze van stal en dat is meestal zaterdags

Mijn opa had ook een Mercedes. Vermoed een S-klasse met ook een schapenvacht bestuurders en passagiersstoel erin. Die zaten heerlijk. De auto was een bezine met automaat. Vermoed dat ie uit '95 komt. Weet niet welk model. Maar hoe hij zich op de weg als een rots over het asfalt bewoog wist ik al... dit is een goede auto.

Sinds een maand ben ik nu ook eigenaar van een auto. Toen ik 'm zag op internet wist ik dat ik 'm wilde hebben. Helaas bleek het een miskoop te zijn. Verborgen roest plekken, vreemde geluid en een lekkende benzine leiding. Maar als je ernaar toe loop en zie wat voor andere auto's erop de parkeerplaats staan, weet ik maar 1 ding zeker. Dit is de mooiste.

De vering is heerlijk zacht en glijd gemakkelijk over drempels. De stoelen zitten lekker en je hebt het idee alsof je heel breed en groot bent, wat je ook wel bent. Inparkeren is een ramp, maar dat doe ik zeker met een grijs . De weg ligging is prima, zelfs met sneeuw en versleten zomerbanden. Had van 't weekend een spookrijder die ik moest ontwijken met wat vervelende maneuvres, maar mijn auto hield zich prima en had ook geen botsing.

De motor loopt als een zonnetje en de radio werkt prima. De antenne gaat er automatisch uit, wat veel vrienden niet hebben. En als ik er aankom met m'n Mercedes, dan kijkt bijna iedereen naar 'm. Iedereen toen ik 'm liet zien was zo van... wauw, wat een mooie auto (Mercedes), en kan je zeggen... velen zijn jaloers . Je doet het bijna alleen al daar voor .

Ik rij met mijn 200D elke dag op en neer van Rotterdam naar Moerdijk en is zeer betrouwbaar,ook na de laatste vorstperiode heeft hij het goed gedaan,het starten ging wel met wat hoesten gepaard maar slaat altijd aan,rij altijd heel rustig de straat uit,laat hem op zijn gemakkie warm worden en tuf dan de snelweg op,de nieuwe blikkies willen mij dan altijd zo snel mogelijk voorbij want ze hebben haast,ik niet,ik vertrek op tijd en doe hel kalmpjes aan,wil er nog lang van genieten.En de laatste apk ging weer zonder problemen,dus hij kan weer even.

Op het moment dat ik de solide klik hoor van het deurslot, vertraagt de tijd. Rustig je juiste positie vinden, de 'lange' tijd die het voorgloeien duurt ervaar ik als een eerste ritueel. Het mag zijn tijd hebben. De sleutel 1 tik doordraaien en de cilinders komen in een vertrouwd galop op gang. Licht aan, kijken in de spiegels, in zijn 1, en rustig wegglijden. Elk van deze handelingen vraagt zijn tijd en krijgt zijn tijd.
Naarmate de rit vordert gaat mijn jonge dame, ze wordt dit jaar 30, meer en meer spinnen. Langzaamaan wordt zij warm. Ik was het al. Het rijden gaat altijd geleidelijk; rustig situaties, stoplichten, kruispunten, e.d. benaderen, en dan in 1 beweging deze 'obstakels' nemen.
In de auto is het soms stil, luisterend naar het hart van mijn jonge dame, soms wild meezingend op, oude, popsongs. Altijd met een rotsvast vertouwen dat me niets kan gebeuren.
Geluk met een hoofdletter.

De schrijver van dit stukje verdient het om op de voorpagina van één of ander Mercedesblad te komen staan. Omschrijft inderdaad alles wat je meemaakt als je in die fantastische W123 gaat zitten. Het enige jammere is dat onze auto's al redelijk op leeftijd zijn en hoelang houden ze het vol, ben bijna bang om er kilometers mee te rijden. Trouwens ik heb ook een bolhoed 180 diesel van 1959, lang niet zo comfortabel als de W123 natuurlijk, maar doet het ook altijd, ja ook met -20.

Dank je MJW.

ik ga het topic even weer naar boven halen want er zullen vast nog meer verhalen zijn
want er zijn er een paar bij die hebben hun passie we erg heel mooi omschreven



gr wiebe

Ik mis mijn station heel hard! Ik ben serieus aan het aftellen om opnieuw in mijn half doorgezakte zetel te zitten, om mijn motortje te horen ronken en om het tankje leeg te rijden.

in de weekenden ga ik met dit weer diverse keren naar buiten om naar de mbees te kijken onder het geniet van een Biertje en een Smoorstok

Wat is het toch een fantastische auto. Op 17 september 2011 bracht ik de Benz naar de winterstalling. Gisteren kon ik ‘m eindelijk weer ophalen. Waar ik op gehoopt had geschiedde: een tik aan de sleutel en hij liep weer als vanouds.

Hierna even naar de wasplaats om het stof van een half jaar stalling af te spoelen. Wat rijdt hij toch lekker, alles even soepel onder begeleiding van het sonore geluid van de OM616. Het gevoel bekruipt me om maar direct door te rijden naar Zuid-Frankrijk.

Vooralsnog staat hij weer voor de deur, vanmiddag op familiebezoek. Gelukkig wonen ze niet naast de deur.