Afgelopen vrijdag m'n eerste W123 opgehaald, gekocht bij Sjaak van Zessen in Meerkerk. Een pastelgraue 240D limo uit '81. Terug naar Oosterhout natuurlijk meteen in de file bij Gorinchem – het kon me niks schelen, wantik voelde me de koning te rijk. Zaterdag licht begonnen met wat lampjes en ruitenwisserbladen vervangen. Met de nieuwe wisserbladen bewogen de armen veel minder schokkend. Toen maar weer wat gaan rijden.
Vandaag ben ik meteen maar over de lichte nervositeit vanwege de eerste wat grotere klus gestapt. De plastic greep van de bestuurderstoelzithoogteverstelhendel was door een eerdere kijker afgebroken. Verstellen is dan nauwelijks mogelijk. Van Zessen had een goede hendel gevonden en los meegeleverd. Deze eerst gefatsoeneerd, want er zaten flinke bramen aan het plastic. Het leek of Jaws hem met z'n tanden bediend had. Met een stanleymes de bramen afgesneden en met zeer fijn schuurpapier verder wat gefatsoeneerd. Echt mooi is hij nog niet, maar vooruit..
De stoel met hele onderstel uit de auto halen ging prima; slechts vier boutjes, op elke hoek een. Een zat nauwelijks vast. Met de stoel ondersteboven op de werkbank bleek de hendel zo gemonteerd te zijn, dat toch echt eerst alle railzen los moesten. Ik mag de bedenkers van Mercedes nog wel eens bedanken dat ze nergens moertjes hebben gebruikt, maar alleen vastgemonteerde draadbusjes e.d. Alle schroeven waren gangbaar op een na. Maar toen de andere eruit waren, kon ik de hele rail wat verdraaien, zodat ook deze schroef loskwam.
Eerst de boel maar eens goed schoongemaakt met wat wasbenzine. Vet, stof en pluizen worden een mooie boel samen. Toen wat dun vet met een houtje in de rails aangebracht. Helaas kunnen deze niet uit elkaar, zodat je de geleidewieltjes niet goed schoon kunt maken. Toch liepen ze met wat nieuw vet heel wat soepeler. Alle veren onder de zitting waren noch heel.
Het weer in elkaar zetten van het onderstel was wat lastiger, zoals bijvoorbeeld het in een keer een hoogteverstelrail met de bladveer aan de lengteverstelhendel moeten monteren. Met wat vindingrijkheid is ook dit gelukt, alleen was ik een pal vergeten achter een vergrendelin te haken. Een kwartiertje werk overdoen dus.
De stoel terug in de auto plaatsen ging ook niet flitsend. Het laatste van de vier boutjes kwam niet recht boven het gat. Ik had het idee dat de sterke veren die de stoel bovenin de hoogteverstelrail willen trekken, de boel wat scheef trokken. Daarom heb ik een veer (met moeite) losgehaald door een schroevendraaien erdoorheen te steken en hier met twee handen aan te trekken. Daarna ging ook het laatste bevestigingsboutje boutje er goed in.
Bij elkaar was het toch nog 3 uur werk. Ik heb niet eens m´n handen opengehaald, wat mij vaker wel dan niet gebeurt .
De volgende klus wordt waarschijnlijk een roestplek onder het rubber midden onderaan de voorruit aanpakken.