Tegen die mensen die nu gaan roepen, "dit is het W123-forum!", wil ik zeggen dat ik me daar terdege bewust van ben, maar ik heb naast mijn mooie W123 280TE nu eenmaal ook een W124 200 voor woon-werkverkeer, en laat ik me nu met die laatste auto op het Zandvoortse circuit te hebben begeven.
Ik heb het Paarse Monster, zoals ik hem liefkozend(?) noem, zo'n drie maanden geleden gekocht, waarmee aan mijn dagelijkse fietstocht naar mijn werk een einde kwam. Dit deed ik niet uit luiheid, maar omdat ik het jonge teckeltje van mijn ex-vrouw overnam, dat ik onmogelijk zo'n 14 tot 15 uur per dag alleen thuis kan laten. Het beestje moet dus mee in de truck, maar om hem nu elke dag in een fietsmandje te proppen leek me niet echt handig (probeer het zelf maar eens met een teckel die alle kanten opspringt!). Bovendien was ik het na bijna 25 jaar ook een beetje zat om in het holst van de nacht door weer en wind zo'n zeven kilometer naar mijn werk te fietsen. En de keren dat ik 's winters onderuit ben gegleden zijn ook niet op de vingers van een hand te tellen. Kort en goed, er moest een goedkope auto komen, maar wel een beetje een leuke, wat in mijn geval dus eentje van minimaal 25 jaar oud betekende, want met nieuwere auto's heb ik helemaal niets. Maar het moest er ook weer niet een zijn waar ik me al te zeer aan zou gaan hechten, want ik vind vijf hobbyauto's meer dan genoeg voor een armlastige trucker. Ik begrensde mijn zoektocht op Speurders dan ook tot auto's niet duurder dan 500 Euro (vond ik ook wel genoeg voor een gooi-en smijtwagen) en de eerste "hit" was deze Benz en die heb ik toen ook maar gekocht. Maar het had net zo goed een oude Escort of Rekord kunnen zijn.
Nu heb ik dus twee Benzen en vervult de 200 de rol, waar ik in eerste instantie de 280 ruim drie jaar geleden voor heb aangeschaft. Maar aan die laatste ben ik in die jaren zo gehecht geraakt, dat ik hem nooit meer wegdoe (ik kan sowieso moeilijk afstand doen: ik wilde ook helemaal niet scheiden, maar dat is een heel ander verhaal). In de korte tijd dat ik de W124 heb, heb ik hem leren kennen als een betrouwbare auto, die elke morgen gewoon na een keer de sleutel omdraaien aanslaat (afkloppen!) en mijn hondje en mij droog en comfortabel naar mijn werk brengt. Oke, hij is niet moeders mooiste (de vriendin van de vorige eigenaar had hem met de roller paars geverfd), zuinig is hij ook niet echt (1 op 6 op de korte afstand, het lijkt wel een Amerikaan) en de synchronisatie van de vierde versnelling is overleden, waardoor je moet double-clutchen om akelig gekraak te voorkomen, maar alles werkt verder naar behoren. Vandaag heeft hij zelfs die enge APK overleefd, maar niet nadat er een nieuwe linkervoorveer was gemonteerd.....zucht......
Maar ik blijf maar ratelen. Come to the point, Kees! Afgelopen zaterdag stelde mijn vriend Hans voor om even op het circuit van Zandvoort een paar rondjes te rijden. Eens in de zoveel tijd mogen daar ook niet-coureurs de baan op en tegen betaling van 25 Euro mag je dan 20 minuten helemaal los gaan, op eigen risico uiteraard. Vooral dat laatste baarde mij zorgen, want mijn vriend wilde natuurlijk niet met zijn eigen mooie Porsche 911 Targa de piste op, maar met mijn ouwe paarse Benz, en ik voelde er weinig voor om die in de kreukels te rijden, ook al had hij me dan maar 500 Euri gekost. Maar goed, ik ben nou eenmaal een ei en ging dus mee, maar ik zei wel dat als ik Opel Manta's met vossestaarten aan de antenne tussen de deelnemende auto's zou zien staan, ik meteen zou afhaken. Drie keer raden wat de eerste auto was die we op de parkeerplaats tegenkwamen..... Wij waren sowieso de enige deelnemers net een Mercedes, want het veld werd gedomineerd door BMW's , overwegend van de 3-serie.
Hans ging eerst en hij gaf de arme 200 twintig minuten lang ongenadig op zijn lazer, zoals mijn vader gezegd zou hebben. Ik wist niet eens dat hij 40 kon in zijn een! Maar hierdoor was het bij mij ook gaan kriebelen, ondanks het feit dat een en ander niet zonder risico was, getuige die persoon die zijn enkele jaren oude BMW door de grindbak tegen de vangrail parkeerde.....
Toen het dus mijn beurt was, besloot ik maar zoveel mogelijk op safe te spelen. Jullie kennen vast wel het programma Top Gear, waarin James May door zijn collega's steevast spottend "Captain Slow" wordt genoemd.....nou, om in de terminologie van die show te blijven, vergeleken met mij is May The Stig! Een 200 uit 1986 is al geen echte sprinter, maar op een gegeven moment werd ik zelfs voorbijgescheurd door....een Citroen AX (schaamschaam). Veelzeggende quote van Hans: "Zit je nou al in z'n vier?" Zelf had hij de vierde versnelling helemaal niet benut, omdat de derde versnelling makkelijk tot 130 bleek te reiken. Maar desalniettemin heb ik de volle 20 minuten gelachen, want het was LEUK! Naar het einde toe werd de coureur in mij toch een beetje wakker en wist ik de banden zelfs tot gieren te bewegen (even zonder dollen, een W124 heeft een veel betere wegligging dan zijn voorganger), maar desondanks ben ik in de vier of vijf ronden die ik gedurende die 20 minuten heb afgelegd door alle overige deelnemers minimaal een keer gepasseerd. Maakt niet uit, we hoefden niet met de trein naar huis en, best of all, er was geen enkel onderdeel van de auto afgevallen! Benz forever!
SitemapIndex