Zeer waarschijnlijk ben ik één van de weinigen hier die met een 48 jaar oude W115 elke dag naar hun werk rijden. Ik weet dat er onder jullie fundamentalisten zijn die dit ten zeerste afkeuren, onder meer omdat ik zogenaamd de hobby zou schaden door misbruik te maken van de vrijstelling van motorrijtuigenbelasting, maar ik kan jullie verzekeren dat financieel gewin geen overweging was (nou ja, misschien een heel klein beetje
) om met een oude Mercedes te gaan pendelen. Als het je alleen om de centen gaat, koop dan voor 600 Euro een 20 jaar oude Starlet, want die autootjes zijn licht, zuinig en niet kapot te krijgen.Nee, de ware reden waarom ik vier jaar geleden voor een 220 uit 1972 heb gekozen is dat ik auto's van na, pak 'm beet, 1980 in de meeste gevallen totaal niet leuk vind (behoudens wat grote Amerikanen en mijn eigen W123 280TE uit 1984 natuurlijk). Het is plastic, plastic en nog eens plastic wat de klok slaat. Ik had ooit een paarse W124 uit 1986 en hoewel ik de basisvorm best mooi vond, had de auto voor mij totaal niet de uitstraling van een echte klassieker als, bijvoorbeeld, de W123. Er had verdorie toch wel een beetje chroom opgekund?
Maar goed, voordat dit een essay over de esthetica van klassiekers versus moderne auto's gaat worden, terug naar het onderwerp. Mijn witte 220 (aka de witte walvis) heeft me in de afgelopen vier jaar al een veelvoud van de toenmalige aanschafprijs gekost aan reparaties, cosmetische verfraaiingen en leuke bijzaken, zoals een originele Becker-radio en een wit stuurwiel. Ik hoor nu in gedachten sommige lezers zeggen, "net goed", maar het bewijst eens te meer dat het mij er niet om ging om voor een prikkie in een echte Benz te rijden. Helaas is nu het moment aangebroken waarop ik me af begin te vragen of het wel zo verstandig is om nog meer geld in deze auto te steken, want de Benz begint nu letterlijk op een bodemloze put te lijken, d.w.z., de bodem is een gatenkaas geworden. Toen ik hem kocht was het op het oog nog een zeer nette auto, vers gespoten en voorzien van een verse tectyllaag, maar vier jaar later is het die roestwerende substantie die de boel nog een beetje bij elkaar houdt.
Ik zag de bui maanden gelden al hangen en had vlak voor de vervaldatum van de APK (die de auto trouwens twee jaar geleden nog moeiteloos doorliep) het nodige laten lassen aan het chassis: zo was er onder ander een chassisbalk die over de gehele lengte door roest weggevreten was en die is nu keurig hersteld en dus niet dichtgesmeerd zoals voorheen. Maar degene die het laswerk had verricht waarschuwde me al dat de keurmeester niet moest gaan prikken, want er was nog veel meer roestellende..... Welnu, de keurmeester heeft dus wel zijn schroevendraaier op oneigenlijk wijze aangewend en heeft daarna niet eens de moeite genomen om de auto verder te keuren....
En zo staat er nu dus een ongekeurde en van onderen nogal krokante Mercedes op de oprit. De koets is op zich nog gaaf, maar ook daar begint de roest al de kop op te steken. Ik heb de auto al op Speurders gezet en kreeg letterlijk een minuut later al een reactie en een half uur later nog één, maar zo gauw de standaard openingsvraag "wat is je uiterste prijs" met "2500 Euro" werd beantwoord, haakten de koopjesjagers direct af. En eerlijk gezegd heb ik ook helemaal geen zin in dat gezeur, want ik ben nou eenmaal geen handelaar. Maar om de Benz te schorsen en in de tuin te parkeren zie ik ook niet zo zitten, want daar knapt-ie evenmin van op. Bovendien staan daar al zes andere auto's (droog, overigens) plus een roestige Volvo Amazon en ik wil nog wel een beetje ruimte overhouden om in de zon te kunnen zitten. Het alternatief is er maar weer wat geld tegenaan te gooien en hem in elk geval goedgekeurd te krijgen, zodat ik weer twee jaar vooruit kan, want ik moet toch naar mijn werk kunnen rijden en mijn andere auto's wil ik niet dagelijks aan de elementen blootstellen. Dus wat moet ik nou, medeBenzers? Toch maar een Starletje kopen? Ik weet het niet meer.....
Groeten, Kees.
.
SitemapIndex