Hallo allemaal,
Wij zijn Michiel en Wouter, 2 studenten Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek aan de TUDelft... en sinds begin dit jaar dus in het bezit van een gave 230TE. Hoe we precies aan deze wagen gekomen zijn is een lang (maar eigenlijk wel vermakelijk) verhaal, dus ga er maar eens goed voor zitten...
Het idee
We wilden in de zomer van 2007 met 5 huisgenoten (Gert-Jan, Colinde, Pepijn, Michiel en ik) op vakantie naar Marokko. Het idee was om zo'n goedkoop mogelijke Mercedes of bmw station (pooierbak) te regelen en deze daar dan te verkopen en terug te vliegen. Na een tijdje bleek Michiel toch niet mee te kunnen en om andere redenen werd Marokko veranderd in Slovenië. Iets gewijzigde plannen dus, maar er moest wel nog een auto komen.
De Mercedes
Op een gegeven moment bedachten we dat zo'n oudere W123 toch wel gaver zou zijn, alleen hadden we hier niet echt de pieken voor. Gert-Jan was bezig met afstuderen bij een bedrijf in Fujera (bij Dubai in de buurt) en ondertussen hard aan het bijbeunen. Gert-Jan besloot daarom om maar zelf een W123 te kopen. Na wat zoeken en veels te weinig nadenken werd deze auto dus opgehaald ergens in Flevoland.
Met Marokko nog in het achterhoofd werd een schets gemaakt (een dromedaris die in een W123 rijdt) om op shirtjes te laten drukken (is uiteindelijk niet gebeurd). Hiermee had deze wagen wel zijn bijnaam verdiend: De Dromedaris.
Er moest nog wel veel geklust worden, zo werd de uitlaat vervangen, de tank gelijmd, nieuwe remblokjes erin gezet, de bollen vervangen en de parkeerrem gefikst... we dachten dat we er klaar voor waren.
Op reis...
Heel de Mercedes werd volgeladen en vol met goede moed vertrokken we. Nog voor we de snelweg op waren keek ik toevallig op de temperatuurmeter die vrolijk alle kanten op aant zwaaien was. Uitgestapt en ja hoor... de radiateur stond dus helemaal droog. Geeft niks, we zouden gewoon het eerste tankstation op de snelweg eraf gaan, koelvloeistof kopen en we konden alsnog op weg.
Daarna was het de combinatie van een Clio die stil ging staan op de afrit voor een paar passerende eendjes... een zeer volgepakt dromedaris... en Gert-Jan zijn rijstijl die ervoor zorgden dat de dromedaris er ineens een stuk anders uitzag (zie foto). De ver-schijners die we erop geklust hadden maakten de schade nog vele malen groter. Terug naar huis dus maar
Klussen, klussen, klussen
We wilden natuurlijk nog steeds op vakantie dus uit alle macht werden de slopen rond Delft afgezocht naar de benodigde onderdelen. Inmiddels waren al een koplamp en motorkap geregeld. De motorkap had een iets andere bevestiging bij de steunen, dus die werd provesorisch vastgemaakt. We vroegen ons af of de radiateur nu ook echt kaduuk was... om dit te checken wilden we er van die meuk ingooien zodat kleine gaatjes dicht slippen, die moesten we halen bij de Brezan die bijna dichtging, dus snel in de auto gesprongen en naar de Brezan. Helaas bleek de motorkap minder goed bevestigd dan we dachten, dus onderweg vloog deze door de voorruit heen. Ik reed, dus met een hartslag van 220 de auto aan de kant gezet. Beetje bijkomen en met hoofd uit het raam voorzichtig weer naar huis gereden.
Met de dromedaris op vakantie werd hem nu echt niet meer. Er werden 2 andere auto's geregeld en de schade enzo zouden we na de vakantie wel bekijken... WE MOESTEN NU ECHT WEG !!!
Na de vakantie
Na de vakantie werd bij een mannetjes in Den Helder een nieuwe vooruit, bumper, radiateur en motorkap (die wel paste
) gehaald. Hiermee was de Mercedes weer in orde en kon weer gebruikt worden. Gert-Jan was inmiddels afgestudeerd en vaker in Fujera dan in Nederland, dus gebruikte zijn auto eigenlijk helemaal nooit. Eind vorig jaar zei hij een keer voor de grap: "Willen jullie die auto niet kopen voor 20 euro ofzo." We dachten dat het een grap was, maar hij wilde er echt vanaf en had er zo alleen maar kosten aan. Michiel en ik besloten dus deze auto voor 20 euro, ja je hoort het goed 20 EURO !!! te kopen en als groot klusproject te beschouwen.
Inmiddels zijn we begonnen met klussen aan de voorkant. Beide voorschermen zijn te ver heen en gaan we vervangen. Daaronder moet redelijk veel gelast worden. Dit kunnen we nog niet, maar willen we onszelf leren... we hebben iig besloten dat het een mooi meerjarenproject zal worden