Een stukje W123 winter proza……
Vanavond ga ik mijn dochter in Doorn halen voor oud- en nieuw festiviteiten.
Ik stap naar buiten waar het koud en guur is.
De thermometer wijst een dikke 8 graden onder nul aan.
In het zachte schijnsel van een lantaarnpaal zie ik de Weiszengelber. Voorzien van een witte deken over haar mooie vormen.
Ik steek de sleutel in het slot van de kofferbak die zonder enig probleem zich opent (haha buurman met je leasebak waar je een emmer warm water over heen mikt om de deuren open te krijgen…)
Uit de kofferbak haal ik een ruitenkrabber om de ramen van de witte deken te bevrijden. Bij mij geen spuitbussen chemische troep. Zonde van de mooie huid van de auto!
Na de ramen ijsvrij gemaakt te hebben doe ik met een andere sleutel het voorportier van het slot. Uiteraard wederom zonder problemen. Achteloos kijk ik naar de jaloerse buren…
Eenmaal in de auto geef ik een schopje op het gaspedaal om de Stromberg wakker te maken.
Vervolgens gaat de sleutel in het contact.
De lampjes op het dashboard branden.
Even doordraaien en de motor komt na een omwenteling van de startmotor tot leven. Hoezo dikke vorst?
Tevreden snort de M102 motor, blij dat ie weer de weg op kan!
De lampen worden ontstoken, fraai die lampjes op het dashboard!
De kachel wordt in de hoogste stand gedraaid en de achterruitverwarming geactiveerd.
Vervolgens leg ik de gordel om en activeer de Becker Grand Prix Electronic. Zachtjes streelt ze mijn oren met haar geluid, en wat een prachtig gezicht dat haar kleuren exact overeenkomen met de rest van de verlichting!
Ik trap op de rem en zet de automaat in D.
Even later glijden we de straat uit.
Alvorens de lange reis aan te vangen moet ze nog wel van vers sap voorzien worden, dus twee kilometer verder zet ik haar bij het tankstation stil.
Na het tanken kan de dikke winterjas op de achterbank gelegd worden want in het interieur is het al behaaglijk warm.
Even later gaan we samen de autobaan op om 2 en een half uur later weer thuis te komen.
Ze heeft geen kik gegeven, lachte zelfs naar de Wegenwacht auto’s die her en der gestrande moderne auto’s met verkoudheid weer verder moesten zien te helpen…..
Totaal niet vermoeid en ontspannen van de heerlijke reis thuis gekomen parkeer ik haar, aai haar nog eens over de prachtige rondingen en gaat ze alleen de koude nacht in. Wachtend tot ze weer weg mag….
Bijna 28 jaar oud en alles doet het perfect en werkt zoals het zou moeten!
W123: What else????
SitemapIndex