Even voorstellen.
Vanaf 2005 rij ik W123 met een onderbreking (foutje) van een “nieuwe” 190. Ben er in de loop van de tijd achter gekomen dat je steeds weer voor verrassingen komt te staan. Ook als je veel geld neertelt voor weinig kilometers en mooie historie.
Van Harold (HCS in Bemmel) heb ik nu geleerd dat je beter op je gevoel en opgedane kennis af kan gaan dan op mooie papieren. Na alle ervaringen wist ik wat ik minimaal wilde: station- diesel 300-automaat, laatste serie. De rest interesseert me niet.
Nu heb ik dan een 300TDT die niet de mooiste zou zijn, maar wel goed. Geen flauwekul verhalen over kilometers, wel een ruilmotor+bak (status onbekend) gewoon 5 ton op de teller en zoek het verder maar uit.
Wat me direct opviel was de koude start, en het pittige rijgedrag. Dat heb ik wel eens anders gezien. De auto zou klokgaaf zijn, maar ik bespeurde al wat doorslag en zelfs één gaatje in de bodem.
Enfin, voor heel weinig (omdat hij niet origineel van kleur is, lag hij slecht in de markt) was het toch een aantrekkelijke auto met een mystiek verleden in Zuid Frankrijk. Ik ben er een hele week mee bezig geweest om hem van binnen schoon te krijgen. Pfff.
Veel kleinigheden die niet werkten waren een kwestie van schoonmaken, een losse stekker hier, smeren daar, een nieuwe zekering, of afwatering weer in orde brengen.
Al met al een schatje in een Route-66 outlook. En met Crosby Stills Nash en Young in de cd-speler is het weer net 1970.