Hallo allemaal,
Hierbij wil ik mezelf - en mijn Mercedes uiteraard - even voorstellen, hoewel ik vrees dat dit wel ietsje langer dan "even" zal duren, aangezien ik nogal breedsprakig kan zijn.
Ik ben Kees Stavenuiter, een 47-jarige vrachtwagenchauffeur uit Hazerswoude, een pittoresk (ahum) dorpje onder de rook van Leiden (en meer letterlijk onder de rook van de nabijgelegen Heineken-brouwerij). Maar voordat ik verder ga, moet ik eerst iets bekennen (kun je dit op fluistertoon typen?): ik ben niet echt een Mercedes-liefhebber. Ik ben zelfs geen specifieke W123-liefhebber. Ik hou eigenlijk meer van oude Amerikanen van het type groot en chroomrijk, waarvan ik zelf sinds jaar en dag twee exemplaren bezit. "Wat doe je dan op dit forum?" hoor ik jullie al vragen. Welnu, dat zal ik hieronder uitleggen en ik hoop dat jullie dan zullen zien dat het tussen de W123 en mij toch wel goed zit. Vooropgesteld dat jullie het zo lang volhouden natuurlijk!
Zoals gezegd ben ik de trotse eigenaar van twee klassieke Amerikanen, een Plymouth Fury uit 1974, die ik al bijna 26 jaar in mijn bezit heb, en een knoeperd van een Cadillac Fleetwood uit 1968, die ook al weer zo'n 16 jaar de mijne is. Helaas heeft de tand des tijds mijn - origineel in Holland verkochte - Plymouth niet geheel ongemoeid gelaten, zodat er flinke lekkage is ontstaan onder het vinyldak rond de achterruit. Er zitten al grote kringen in de stof van de achterbank. Aangezien ik mijn Cadillac al helemaal niet aan de elementen wil blootstellen (nog afgezien van het feit dat er elke vier kilometer een liter brandstof door de carburateur gaat), restten mij zo'n jaar geleden drie opties:
1:de Plymouth verkopen (maar ik heb hem al zo lang en bovendien is hij relatief economisch met een verbruik van 1:5 op LPG);
2:de Plymouth laten restaureren (maar de hypotheek moet ook betaald worden);
3:een leuke, goedkope auto erbij kopen voor slechte weersomstandigheden.
Jullie begrijpen al dat het de derde optie werd, en nu komt de Mercedes eindelijk om de hoek kijken, want een W123 T-model leek me wel wat als boodschappenwagen. Maar wat waren die dingen duur! Voor de 1500 Euro die ik zo'n beetje in mijn hoofd had, kocht je nauwelijks een sloper! Ik besloot mijn standaard dan maar te verlagen en op zoek te gaan naar een Opel B-Kadett (wel heel iets anders), omdat ik die in een grijs verleden al eens had gehad en daar mooie herinneringen aan koesterde: een leuk autootje dat het gewoon altijd deed, maar je moest er niet een kruising mee oversteken voor een met 50 km/u. aanstormende vrachtauto (mijn Kadettje was bijna een meter smaller, maar gelukkig zat ik aan de goede kant, want anders hadden jullie dit niet gelezen). Bij het zoeken op Marktplaats viel mijn oog echter op een B-Rekord i.p.v. een B-Kadett en dat vond ik toch net iets meer auto. Bovendien kon hij zo voor een verkleinde Amerikaan doorgaan, dus dat paste mooi in mijn straatje. Het autootje was echter nogal traag, wat niet zo'n probleem was, ware het niet dat hij bijna net zoveel benzine verbruikte als een echte Amerikaan. Ik verkocht hem dus na een half jaar, om hem na twee weken weer terug te pogen te kopen, maar tevergeefs (ik ben nogal een besluiteloos type).
Vervolgens besloot ik dan maar eens een moderne auto te proberen, een Citroen Xantia uit 1994 voor de exorbitante prijs van 100 Euro (geen typefout). Hij reed snel en zuinig, had totaal geen roest, en alles werkte nog (alleen hadden de veerbollen hun beste tijd gehad), maar die vaste lasten! Jarenlang had ik alleen in klassiekers gereden en nu werd ik opeens geconfronteerd met een veel hogere verzekeringspremie, om over die vermaledijde houderschapsbelasting nog maar te zwijgen. Bovendien had ik niets met deze Citroen. Het was gewoon een oude moderne auto. Hij heeft hier dan ook maar vijf weken gebivakkeerd en ik heb er geen moment wakker van gelegen.
Ondertussen sluimerde de W123 nog steeds op de achtergrond en op een zondag nam ik een kijkje bij een scharrelaar met een loods vol BMW's en Mercedessen, waaronder een fraaie 280TE, voorzien van een waslijst aan opties, waaronder ABS, Tempomat, arconditioning, electrische ramen, en nog veel meer lekkers. Na wat gepraat te hebben kwamen we een voorlopige prijs overeen, waarbij de eigenaar nog een slag om de arm hield als hij voor onvoorziene kosten kwam te staan bij de APK, die de volgende dag zou plaatsvinden. Ik vond dat een tikkeltje jammer, maar kon er wel begrip voor opbrengen, en zei dat ik hem de volgende dag zou bellen. Ik had er al een beetje zin in....totdat ik de dag daarop (ik was toevallig vrij) nog even ging surfen en een Volvo 144 uit 1969 op LPG zag voor 1250 Euro. En dat was wel eventjes bijna twee-en-een-half keer voordeliger dan die Mercedes! Ik stapte in de Xantia (die ik toen nog had) en scheurde naar Kollumerzwaag, alwaar ik diezelfde middag nog de Volvo kocht van Klaas (die zelf ook een W123 280 had, dus wie weet leest hij dit wel). 's-Avonds belde ik de meneer van de Mercedes op en vertelde ik hem dat ik de Mercedes niet meer hoefde, waarna ik dacht dat de kous daarmee af was. Niet dus, want enkele dagen later kreeg ik van hem een e-mailtje, wat er in het kort op neerkwam dat ik de auto eigenlijk al had gekocht en dat hij het niet zo netje van me vond dat ik me er op deze manier mee van af maakte. Nu heb ik persoonlijk helemaal geen last van wroeging naar autohandelaren toe (vooral niet sinds ik door Janita's Classic Cars te Dordrecht ben besodemieterd met een Cadillac met een totaal versleten motor), maar ik vond het niet zo leuk om onbetrouwbaar genoemd te worden en bovendien had ik nog steeds wel zin in die Mercedes. Ik belde hem dus op en we spraken af dat ik een proefrit in de Mercedes kon maken en de Volvo wellicht zou kunnen inruilen. Nou, dat laatste is dus niet gebeurd, want hij vond mijn Volvo helemaal niks, maar zijn Mercedes was hij kwijt, want ik was na de proefrit helemaal verkocht en de auto vervolgens ook. En zo had ik dus ineens vijf auto's! Gelukkig ben ik de Xantia en de Volvo vrij snel weer kwijtgeraakt (wist je trouwens, Jan, dat hij een lekke koppakking had?) en nu is eindelijk weer rust op het autofront in huize Stavenuiter, want in de drie maanden dat ik de Mercedes nu in mijn bezit heb, ben ik er dermate aan gehecht geraakt, dat het er serieus op lijkt dat deze auto een blijvertje is, ondanks het verbruik van 1:7. Ik heb er zelfs een carport voor laten bouwen, want als ik iets over de W123 heb geleerd in het afgelopen jaar, is het wel dat ze behoorlijk kunnen roesten. Maar tjongejonge, wat rijdt zo'n wagen fijn! Hij is net zo comfortabel als een grote Amerikaan, maar rijdt veel beter (sorry Plymouth) en is volkomen rammelvrij. En wat is-ie mooi.....een van de mooiste - niet-Amerikaanse - stationcars in mijn optiek. Natuurlijk mankeert er wel een en ander aan, maar afgezien van twee kleine roestgaatjes onder de achterzijruiten en enkele parkeerdeukjes is de carrosserie gaaf en strak en de Pullman bekleding is weliswaar ietwat groezelig (ik zal er binnenkort eens een spuitbus met tapijtreiniger op loslaten) , maar heel, op de bekende plek in de bestuurdersstoel na.
De eerste kosten heb ik inmiddels ook al gemaakt: het kabeltje om de motorkap te ontgrendelen is vervangen, evenals de schokdemper rechtsachter, die bleek te lekken, en voor de bij de aankoop in de auto zittende foeilelijke moderne Sony-stereo (zo eentje waarvoor je een universitaire studie moet hebben doorlopen om hem alleen maar aan te kunnen zetten) is vanzelfsprekend een originele Becker Europa Kurier in de plaats gekomen, want een Mercedes zonder Becker is als een koelkast zonder stekker (ik weet het, dit slaat nergens op, maar ik vond het zo lekker rijmen).
Al met al moet ik concluderen dat ik toch iets van het W123-virus heb opgelopen, zij het louter en alleen met de kombi (hoewel ik de andere versies ook heel fraai vind, met name de coupe), en ik hoop dan ook nog vele jaren van mijn 280TE te kunnen genieten. En ondanks het brandstofverbruik (nee, voor LPG maak ik veel te weinig kilometers) zal dat best lukken!
Kees.
[img]
http://i48.tinypic.com/212wml3.jpg[/img]
<br><br>Post edited by: kees stavenuiter, at: 2010/03/15 18:37
SitemapIndex
