Het is natuurlijk een doodzonde om dit verhaal te posten zonder foto’s. Maar na lang nadenken heb ik besloten dat het delen van de ervaring belangrijk genoeg is.
Toen ik mijn 200D kocht, zaten er een paar lelijke vlekken her en der verspreid op de bekleding, met name op de achterbank. Ik heb me altijd weten te beheersen dit met 'huismiddeltjes' te lijf te gaan. Ik weet niet wat jullie ervaring is maar ik heb in het verleden dingen stuk gemaakt terwijl het de bedoeling was, ze schoon te maken. Ik was tot de conclusie gekomen dat het schoonmaken van de bekleding aan een professional moest worden overgelaten. Maar ik heb deze auto eigenlijk gekocht met in het achterhoofd, zelf te doen wat ik zelf kan, en dat is eigenlijk nog niet zo’n gek principe. Een paar weken geleden moest ik in verband met wat onderhoud naar de automaterialenzaak (altijd een feest als je daar iets te zoeken hebt hè, want dat geeft gelegenheid om lekker rond te neuzen) en ik zag daar producten van Autoglym staan, een product dat mij door een collega-autoliefhebber was aangeraden. Ik verkeerde tot dan toe in de veronderstelling dat dit alleen online te koop was. Dus een flacon aangeschaft. Kost ongeveer € 7. Op een zonnig weekeinde zou ik dan eens ‘een proefje doen’. Dat is ook een beetje de reden dat er geen fotorapportage is, ik zou alleen maar even ‘proberen’ en dat ontaardt dan, en dan heb ik vieze handen en kunnen er geen foto’s meer worden gemaakt. Miijn gezellin was met iets anders bezig.
Goed: de achterbank dus eruit: twee palletjes losdrukken en dan komt na wat pielen en voorkomen dat de gordel blijft hangen, de achterbank los. Let op: het stalen frame aan de onderkant van de achterbank is van tamelijk scherp metaal. Met beleid vastpakken. Ik heb de bank op zijn kant neergezet in de zon. Dit om te voorkomen dat het vocht te diep in de bank doorsijpelt en ervoor te zorgen dat alles snel weer droog is. De ruimte onder de bank nu stofzuigen. Verborgen schatten kwamen helaas niet aan het licht: een knoop, een frietzakje van Mc Donalds en een door een passagier recent verloren pakje sportlife was de schrale oogst; terwijl ik had gehoopt op minstens een vergeten Bildzeitung uit 1983.
Daarna heb ik de achterbank met de plantenspuit nat geneveld. Niet te zuinig, maar ook niet overdrijven. Dan een paar spuitjes autoglym op een schuurspons (alleen de zachte kant gebruiken!) en de bekleding lekker insponzen. Op de vlekken heb ik nog wat extra autoglym gespoten en met een tandenborstel de zeep flink in de structuur van de stof borstelen, waar het vuil in de stof gedrongen is. Ik hoef jullie denk ik niet te vertellen: met beleid! Dus niet raggen maar meer rustig maar gestaag borstelen. Even laten intrekken. Met een natte doek het schuim wegwrijven, nog een beetje natnevelen en zo goed als het gaat droogwrijven. Van een afstandje is te zien, dat de vlekken nog niet helemaal weg zijn; de procedure herhalen. Beschouwelijk plaatsnemend op de bijrijdersstoel gaan we nu kijken hoe de bank droog wordt. Doe dit dan ook op een warme dag (laten we hopen dat die nog komen dit jaar) want dan droogt het lekker snel. Desalniettemin duurt dit toch nog wel even. Eenmaal droog bleek dat de vlekken er perfect zijn uitgegaan! E.e.a. weer inbouwen in omgekeerde volgorde. Tevreden neuriend.
Het mb-tex van de rest van de stoel is overigens ook heel goed met autoglym schoon te maken, eigenlijk al het plastic en stof. Omdat het lastig droogt denk ik dat het voor de hemel wat minder geschikt is.
Als het weer warm wordt wil ik de bestuurdersstoel er nog uithalen en uitgebreid schoonmaken. Daar zal ik dan foto’s van maken.
Ik heb, maar dit terzijde, stoelhoezen in Polen laten maken om de stoelen, eenmaal schoon, duurzaam te beschermen tegen nieuwe vervuiling.
Veel schoonmaakplezier!
Dromer