Goedemiddag allemaal...
Het is winter en dat betekent voor een oldtimer natuurlijk niet de beste tijd van het jaar. Hoewel de problemen die ik nu heb met de 230TE eigenlijk al spelen sinds september. Alleen het wordt steeds erger.
Ik zal uitleggen wat er aan het handje is, want ik ben op zoek naar de oorzaak van het probleem en een eventuele oplossing ervan. Het gaat om een 230TE op benzine. Ik geloof dat er een K2 ontsteking inzit, ik weet het niet zeker.
Eind september heb ik de Mercedes achteruit ingeparkeerd op een plastic buis, een stevige doch flexibele buis welke klem kwam te zitten onder de benzinetank, iets links van het midden. Die middag startte de auto nog gewoon nog prima.
Een dag later deed de auto erg moeilijk. De motor wilde niet aanslaan. Het leek er even op alsof hij wilde gaan draaien maar na twee slagen scheed hij er mee uit. Opnieuw starten en de motor deed het niet. Na twee minuten starten (niet continu maar steeds contact uit en weer starten) deed hij het wel. Maar als ik het gas intrapte, dan leek hij te stikken of verdrinken. Pas als ik het gas helemaal intrapte, bleef de motor draaien. Op stationair deed hij het prima. Pas toen de motor warm begon te worden (>30°C) deed hij het ook met hogere toeren dan stationair.
Dit heeft de auto enige tijd zo volgehouden, al was het soms lastig de auto aan de praat te krijgen. Toen het op een dag regende, heb ik de accu leeggestart en toen stond ik daar... Dat schoot dus niet op.
Twee weken later, we spreken nu over eind november, heb ik de ANWB laten komen. Die constateerden vocht in de verdeelkap (het was droog, luchtvochtigheid was laag). Na wat gedoe en met een paar startkabels kregen we de motor aan de praat. We hebben de motor toen ruim een kwartier stationair laten draaien en de temperatuur liep mooi op en de motor draaide rustig, toen de meter eenmaal ging lopen. Ook met het intrappen van het gaspedaal bleef de motor mooi lopen, zoals gebruikelijk. De Wegenwachter dacht aan een slechte benzinepomp, of aan een kapot koudestartventiel.
Grappig: toen het twee weken later onder nul was, sloeg de motor binnen vier startpogingen aan en kon ik - stationair - wegrijden. Met de motor op temperatuur kon ik inderdaad gewoon gasgeven zonder dat de motor wilde afslaan wegens benzine- of zuurstofgebrek (ik schrijf dat zo op, omdat ik het niet weet).
DIe avond, het was koud en vochtig maar boven nul, had ik bijna drie minuten nodig om de motor aan de praat te krijgen, maar het lukte uiteindelijk wel. De volgende ochtend kostte het wat minder moeite. Die dag, 11 december, hebben we er een nieuwe verdeelkap met vier kabels ingedaan. Het bleek dat twee kabels los op de bougie zaten en de kap was inderdaad wat vochtig van binnen. Dat probleem is dus nu opgelost.
Helaas loste dat het probleem met het aanslaan van de motor niet op. Een paar dagen later had ik hetzelfde probleem. De verdeelkap was droog van binnen maar ik kreeg de auto met moeite aan de praat. Soms lukt het wel, maar met moeite, soms lukt het niet. Met vrieskou, zoals afgelopen zondagavond, slaat de motor na drie tot vijf pogingen aan en zodra de motortemperatuur boven de 30°C komt, kan ik ermee rijden als normaal.
Samengevat:
De benzinepomp lijkt bij vochtig weer wat meer geluid te maken. De motor slaat met vrieskou aan na drie tot vijf pogingen, maar hoe vochtiger de lucht is, hoe moeilijker ik de auto aan de praat krijg. In alle gevallen geldt, dat een warme start prima en zonder problemen verloopt (bij de eerste startpoging slaat de motor aan). Het gaat echt om de koude start. Ook met 'oppompen' van de benzine, dus een paar keer contact aan en uit, zodat de pomp het systeem wat meer onder druk zet, heeft geen effect op het startgedrag van de motor. Zodra de motor op temperatuur is, loopt deze als vanouds en lijkt er geen probleem te zijn.
Is er iemand die enig idee heeft wat het probleem kan zijn? En net zo belangrijk: wat de (een) oplossing is?
Ik hoor het graag.
Alvast bedankt voor de moeite.
Erwin.