Wanneer is het einde verhaal?
Tot hoe ver ga je met het opknappen van je auto, of een aan te schaffen auto, dan bedoel ik een oldimer.
Hiermee bedoel ik, wanneer zeg je "nou is het tijd om hem van de weg te halen en te gaan slopen" of te verkopen.
Is dit wanneer de kosten te hoog worden?
Is dit wanneer het werk te veel wordt Qua tijd?
Is dit wanner je zegt, nu vind ik er niets meer aan?
Is dit als je vrouw zegt, koop nu eens een gewone auto?
Is dit wanneer de motor niet meer goed af te stellen is door slijtage?
Is dit wanneer de kilometerheffing wordt ingesteld en ook de oldtimers moeten betalen?
Is dit wnneer je uit de binnensteden wordt geweerd met je zgn. smerige auto?
Ik ben gewoon benieuwd wanneer iemand zegt dit is voor mij de grens.
Niet iedereen blijft koste wat het kost in een oldtimer rijden, en dat is een ieder zijn goed recht.
Hier kun je gewoon zeggen dit is voor mij de grens!
Zelf blijf ik zo lang als het kan rijden in mijn Oldtimer.
Natuurlijk zijn kosten wel bepalend, maar doordat de techniek in de Mercedes Benz simpel is die ik tenminste begrijp, kan ik het meeste zelf repareren.
Natuurlijk weet ik niet alles, en heb gelukkig de kennis van de clubleden achter de hand.
Maar ikzelf ga toch meestal tot het uiterste, wanneer er een roestlekje komt, pak ik dit direct aan, om erger te voorkomen.
Ik probeer het technische gedeelte zo up to date mogelijk te houden, zodat ik niet voor verassingen kom te staan.
Dus ook prventief vervangen van onderdelen hoort daar bij.
Dit is meestal niet de goedkoopste manier van onderhoud, maar voor mij wel de zekerste.
Zo weet ik dat ik niet door achterstallig onderhoud of wachten tot iets stuk gaat langs de weg kom te staan.
Ik weet dat de ANWB (sorry Paul) hier wel bij vaart, maar pech komt altijd ongelegen.
Ik heb nog een paar auto's staan, waaronder een Suzuki Alto uit 1992.
Deze heb ik voor slecht weer, en staat te wachten tot mijn dochter het rijbewijs heeft.
Het is een oud bakkie, gekocht 4 jaar geleden voor €750,00, ook deze wordt goed onderhouden, nieuw stukkie in de dorpel gelast, dan heb ik het gevoel, nou hij kan weer jaren mee.
Motortje loopt als een tierelier, en dus gaat ie niet weg.
Mocht het oncerhoopt ophouden, dan ga ik naar de sloop voor een ander blok, en hup daar gaat ie weer.
De Mercedes wordt dan echt vertroeteld, en de suzuki ben ik erder tevreden mee, maar tchnisch 100 punten.
Cosmetisch ben ik iets minder kritisch.
Maar de emotie groeit wel met het oude karretje doordat hij steeds langer op de oprit staat.
Dus als de Daf klaar is komt waarschijnlijk de Suzuki in het hok, en gaat deze in restauratie.
De sky is the limmit, dus er is altijd wel werk aan de oudjes.
Laat jullie verhaal maar eens horen, hoever jullie gaan.
Groetnis fan Jan, ût Drachten.