Vanaf het Zweedse platteland een reisverslagje van mijn tocht door Scandinavië.
Woensdagochtend 16 juli om half acht vertok ik vanuit Wageningen om 1650 km te dieselen naar het gehucht MÃ¥nkarbo in Zweden, 60 km boven Uppsala.
Hier woont een vriend van me die in dit plaatsje een melkveebedrijf gestart is.
Dit is de route die ik gereden heb:
In noord Duitsland werd mijn reis bijna definitief afgekapt.
Kennelijk zat ik in het ongelimiteerde snelheidsgebied, ik vind dat in Duitsland niet altijd even goed aangegeven maargoed ik reed zoals altijd tussen de 110 en 120 op de teller.
Even een busje inhalen, iets in de spiegel te zien? Nee, okay inhalen die hap. Halverwege de inhaalactie een hoop getoeter en geflits achter me. Een wit busje met alarmlichten op het dak en een duidelijk boze duitser achter het stuur. Beetje gas erbij en maar zo snel mogelijk naar rechts. Hey, waarom haalt die frusti me nou niet in? Ik kijk naar links en meneer zit te gebaren dat ik mee moet komen.....????? HUH?
Achterop zijn busje licht een signaalbord op: "folgen".
Nu zie ik ook de letter "BAG" met eronder "Bundes-Autobahn-Getrieb" ofzo. Hhmm duitse KLPD?
Nou mee naar een parkeerplaats en daar kreeg ik me toch een preek, na vijf minuten zei ik heel droog: "ich spreche kein deutsch" (is ook zo, verder dan deze woorden kom ik niet).
In ieder geval kreeg ik nu wel de tijd om deze kleine dictator excuses te maken en uit te leggen dat ik toch echt wel gekeken had en dat ik hem al helemaal niet zo snel had verwacht.
Nog een keer excuses en verteld dat het mijn fout was etc.
Hij had het begrepen want ik kreeg dezelfde preek als daarnet nog een keer, maar nu in het engels... aha dat zei hij daarnet allemaal!
Papieren erbij, even kijken, conclusie van de beste man: ""This is the end!" Huh wattuh? "This is the end, you cannot go any further".
Nou moe, een boete kan ik begrijpen als ik dan echt zo'n kluns ben op de duitse weg maar niet verder? En dan, waar moet ik heen, waar blijft mijn lieve mercedesje? De man gebaard naar zijn busje, met tralies achter het glas......oh jeee het zal toch niet.
Nog een keer excuses en het hele verhaal nog een keer, ik besluit weer met "het was mijn fout, het spijt me, ik had beter moeten kijken".
De man zegt, "het was je laatste fout" geeft papieren terug en ik mag zonder boete verder........nou ja zeg waar was al die poeha goed voor.
Hij stapt ik en rijdt vast naar huis, daar waar zijn secreet van een vrouw de scepter zwaait!
Toch wel wat aangeslagen koers ik de weg weer op, na 100 meter kom ik in het 120 km/h gebied. pppfffff.
Gelukkig vrij vlot erna kom ik Denemarken aan, zo weg uit Duitsland. Het was al niet mijn favoriete land maar nu heb ik het er helemaal mee gehad.
Denemarken rij je vrij vlot doorheen, even twee bruggen over en twee keer 30 euro aftikken en hopla aangekomen in Malmö.
Direct de MacD opgezocht om koffie te halen, het enige waar deze fastfoodketen goed voor is.
Inmiddels is het rond zes uur 's avonds.
Dan begint het meest relaxte deel van de reis, door Zweden rijden is een genot. Goede wegen, allemaal Zweden die heren in het verkeer zijn en daarbij bijna geen kip op de weg!
Beetje tanken, diesel is in Zweden duurder dan benzine, beetje koffie drinken en vooral rustig opschieten. Hoe later het wordt, hoe rustiger op de weg. Oude Mercedessen zie je eigenlijk niet onderweg, jammer.
Vanaf Stockholm, het is inmiddels bijna twee uur 's nachts, kom ik op de nieuwe E4, door duitsers aangelegd, en tsja goede wegen bouwen kunnen duitsers al een jaar of 60, deze weg is geen uitzondering: het rijdt fantastisch deze totaal vlakke betonweg.
De tomtom is inmiddels de weg kwijt maar dit gebied ken ik eneigszins dus veertig km voor mijn eindbestemming verlaat ik de niewe E4 en neem de afslag naar de oude E4. Nu nog een paar dorpjes door met het dakraam open want het is heerlijk koel en ik mag hier toch maar maximaal negentig km/h.
Om drie uur precies kom ik aan in MÃ¥nkarbo en de zon schijnt dat het een lieve lust is, wat een fantastische morgen. Ik ben alleen wel doodmoe dus hop naar bed.
De volgende avond het uitzicht hieronder, een laaghangende mist over de velden:
Dan een heel aantal dagen waarbij ik bezig was met het helpen op het melkveebedrijf. Melken, voeren, en wat technische klusjes gedaan.
Dieselfiltertjes zijn hier ook vervangen, moest een keer gebeuren.
's avonds vis ik wat in een watertje hier in de buurt, grenzend aan eeuwige graanvelden:
En dan vang je af en toe een visje:
Deze zwemt weer vrolijk rond om z'n moeder naar mijn visplekje te lokken
Nog een sfeerplaatje van het viswatertje:
Volgende week komt m'n vriendin hierheen gevlogen en zetten we de reis voort naar Noorwegen, ben benieuwd wat dat brengt.
In ieder geval is het reizen met de 300D een genot!
Groetjes,
Marc
SitemapIndex